شرق: پناهگاه حیاتوحش «میانکاله» مهمترین سایت پرندگان مهاجر در ایران است. با این حال از عصر روز شنبه تا بامداد روز یکشنبه بیش از صدهکتار از آن در آتش سوخت؛ آتشی که به گفته شاهدان عینی به احتمال زیاد به صورت تعمدی شروع شد و بهدلیل نبود امکانات لازم برای مهار آن، حدود 12ساعت به طول انجامید. تالاب بینالمللی و پناهگاه حیاتوحش «میانکاله» براساس مصوبهای در سال 48 در شورایعالی سازمان شکاربانی و نظارت بر صید وقت بهعنوان منطقه حفاظتشده نامیده شد و بعدها بهدلیل اهمیت اکولوژیک منطقه در سال 54 از سوی شورایعالی حفاظت محیطزیست با وسعت ۶۶,۹۳۳هکتار بهعنوان پناهگاه حیاتوحش «میانکاله» ارتقا پیدا کرد.
گفته میشود این آتشسوزی بزرگترین آتشسوزی در پناهگاه حیاتوحش «میانکاله» طی یکدهه اخیر بوده و حدود صدهکتار از پوشش طبیعی این منطقه را از بین برده است. بیشتر نقاط «میانکاله» بهدلیل قرار گرفتن در زمینی مسطح بهراحتی قابل دسترسی است و به همین دلیل در صورت وجود امکانات کافی و لازم آتش بهراحتی قابل کنترل بود. با این حال اینگونه نشد تا یکی از مهمترین زیستگاههای طبیعی ایران در آتش بیامکاناتی بسوزد. حر منصوریعبدالملکی، فعال محیطزیست و دیدهبان «میانکاله» که سالهاست از نزدیک در این پناهگاه حیاتوحش فعالیت میکند در رابطه با آتشسوزی روز شنبه میگوید: «آتشسوزی حدود ساعت 15بعدازظهر روز شنبه در پناهگاه حیاتوحش «میانکاله» آغاز شده و به دلیل همیشگی، یعنی کمبود امکانات اطفای حریق در محیطزیست، تا تجهیزات از بندر امیرآباد و منابع طبیعی بهشهر به منطقه برسد چهار ساعت طول کشیده و سرانجام ساعت سهنیمهشب گذشته پس از سوختن صدهکتار از منطقه، محیطبانان موفق شدند آتشسوزی را مهار کنند.» به گفته وی، این آتشسوزی که در مساحتی به طول دوهزارو500 در عرض 400متر حادث شده در منطقهای به نام «میانکاله» صحرا نزدیک به تالاب رخ داده و بیشتر درختان انار، تمشک و جگن در آتش سوختهاند. منصوری میافزاید: «دولت با وجود وعدههایی که در زمینه محیطزیست داده بود در عمل هیچ اقدام سختافزاری در مورد مقابله با حریق در عرصههای ایران نکرده است.» وی با اشاره به بودجه کم سازمان محیطزیست، برای خرید امکانات اطفای حریق به «مهر» گفت: باز هم کمبود امکانات موجب ازبینرفتن پوشش گیاهی در بخش وسیعی از منطقه شد و فرماندار و نمایندگان این شهر که توانایی خرید چنین تجهیزاتی را دارند متاسفانه کوچکترین توجهی به این مساله نداشته و تنها به فکر این هستند که هر روز نقشه جدید برای ساختوساز و بهرهبرداری در منطقه طراحی کنند. مدیر دیدهبان «میانکاله» با اشاره به اینکه آبوهوای مازندران، شرجی بوده و احتمال آتشسوزی طبیعی در آن بسیار پایین است، یادآور شد: «عامل این آتشسوزی صددرصد انسانی بوده ولی ممکن است بهدلیل عدمتوجه گردشگران به خاموشکردن کامل آتش زیر خاکستر با آب و به صورت سهوی رخ داده باشد. البته از آنجایی که محیطزیست با کسانی که خود را در این پناهگاه حیاتوحش مالک اراضی میدانند مشکل دارد گاهی این افراد با آتشزدن عمدی پوشش گیاهی، سعی در تملک اراضی پناهگاه به عنوان اراضی کشاورزی دارند.» منصوری یادآور شد: البته دامداران منطقه نیز با آتشزدن بافتهای گیاهی سعی در فراهمکردن مواد غذایی برای دامهای خود دارند چراکه این پوششهای گیاهی حدود پنجروز بعد از آتشزدن جوانه میزنند که غذای مناسبی برای دامهاست.
وی یادآور شد: «در مواقع آتشسوزی معمولا حیاتوحش منطقه فرار میکنند و کمتر آسیب میبینند اما به دلیل سوختن آشیانه آنها در صورتی که تخمها یا جوجههایشان در لانهها باشد به احتمال زیاد نابود میشوند ولی به دلیل اینکه تمام شواهد، پس از آتشسوزی از بین میرود تخمین درستی از میزان آسیب به حیاتوحش در منطقه نمیتوان زد.»
لینک خبر : http://sharghdaily.ir/?News_Id=40111