از اعضای انجمن درخواست میشود با در دست داشتن کارت عضویت تمدید شده، در مجمع عمومی پنجشنبه 9 آذر شرکت کنند.
مکان برگزاری مجمع: دفتر انجمن واقع در تهران- خیابان انقلاب، جنب لالهزار، شماره ی 590، طبقهی چهارم
ساعت آغاز مجمع: 6 بعد از ظهر
دستور جلسه:
۱– تصویب موضوع فعالیت انجمن
۲–تصویب تغییر نشانی
۳–تصویب طرح جدید اساسنامه
۴– طرح سایر موارد ... “مجمع عمومی انجمن کوهنوردان ایران”
چهارم مهرماه، در ایران به عنوان روز پاکسازی کوهستان شناخته شده است. این روز هم مانند چند مناسبت دیگر، فرصتی است برای طرح مشکلات محیط زیستی کوهها و یادآوری ضرورتِ گام برداشتن برای تخفیفِ این مشکلها. برنامههای جمعآوری زباله، همچنان یکی از ضرورتهای کنش محیط زیستی و یکی از مؤثرترین راهها برای جلب توجه و مشارکت همگان به امر محیط زیست است. شوربختانه کسانی هستند که این کار را کوچک میگیرند یا تخطئه میکنند، به ویژه آن دسته از مدیران دولتی که نمیخواهند سازمانهای غیردولتی را در تصمیمگیریها و تصمیمسازیها مشارکت دهند، یا آن دسته از گردانندگان سازمانهای ظاهراً غیردولتی و داوطلب که درواقع پیمانکاران پروژههایی درآمدزا هستند. این اشخاص، گاه در مقام تحقیر، فعالان برنامههای پاک سازی را «آشغال جمع کن»هایی میخوانند که تخصصی ندارند، و ادعا میکنند که «شأن» خودشان بالاتر از این کارها است. اما واقعیت این است که این افراد غالباً بیعملی خویش، یعنی تن ندادن ... “چهارم مهر؛ روز پاکسازی کوهستان”
انجمن دوستداران دماوندکوه، شکایتی را با موضوع تخریب و آلودگی کوه دماوند، تقدیم دادستان مازندران کرده است. نکتهی مهم برای کوهنوردان این است که در این طرح شکایت، یکی از موردهای شکایت، «مسایل مربوط به گردشگری و کوهنوردی» ذکر شده است. متن کامل نامه به شرح زیر است:
بسمه تعالی
دادستان و رییس محترم شورای حفظ حقوق بیت المال استان مازندران حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا جعفری
موضوع: مشکلات زیست محیطی قله دماوند
با سلام و دعای خیر
دماوند، بلندترین قله ایران و به عنوان یکی از قله های مخروطی شاخص در جهان از نظر طبیعی، دماوند زیست بوم بینظیری است که گونههای گیاهی و جانوری متنوعی را در خود جای داده است که برخی از آن ها انحصاری ایران می باشند. دماوند نمونه برجستهای از مظاهر عظمت پرودگار است که نقش به سزایی در زندگی مردمان مازندران و کشور ایفا می نماید. با این مقدمه و بر اساس ملاقات حضوری نمایندگان ... “نامه به دادستان مازندران دربارهی دماوند”
عباس محمدی- همشهری
دیگر به عادت ترکناشدنی مدیران آب کشور بدل شده که مطلقاً هیچ بخشی از بلای نازل شده بر منابع آب کشور را ناشی از عملکرد خود و همکارانشان ندانند و در عوض زمین و آسمان هرچه در میان آنها است را مقصر بدانند! انسان درمیماند که «تخصص» تا چه حد میتواند آدمی را تکبعدی و بیگانه با مسائل عامی سازد که جامعه با آن درگیر است و هر فرد عادی بهراحتی از آن سر درمیآورد. هدایت فهمی مدیر دفتر آب و آبفای وزارت نیرو است و با دکترای منابع آب، از چهرههای رسانهای وزارت نیرو و جزو شخصیتهای «مردمی» این تشکیلات است که گاه افتخار میدهند(!) و با منتقدان هم به گفتگو مینشینند.
مصاحبهی اخیر فهمی با زیست آنلاین که در همشهری 9 مرداد درج شده، عمق گرفتاری ما در موضوع مدیریت آبرا – که از خود کمآبی فاجعهبارتر است – بار دیگر نشان میدهد؛ او در ... “چارهی بحران آب، سلب مدیریت وزارت نیرو از حوزهی آب است”
امر محیط زیست، باوجود آن که از نظر ماهیتی به نظر من مهمترین موضوع کشور ما و جهان است، و اگرچه در چند سال اخیر تا اندازهای در ایران برجسته شده، اما همچنان در مظلومیت به سر میبرد. در نظر بیشترِ سیاستمردان، موضوع حفظ محیط زیست در برابر توسعهی اقتصادی قرار دارد و از آنجا که «توسعه» فقط در چارچوب ساختوساز، آن هم با بهرهکشیِ حداکثری از منابع طبیعی زیرزمینی و روزمینی تعریف میشود، «حفظ» طبیعت، در نظر ایشان خوشایند نمیآید. نهتنها خودِ محیط زیست، یعنی آبوخاک، در نهایت مظلومیت مورد بهرهبرداری بیرویه و تخریب قرار دارد، بلکه صداها و نوشتهها و اعتراضهای محیط زیستی، هنوز هم در جامعهی ما مهجور هستند و بسیار کم مورد توجه قرار میگیرند.
معمولاً در انتخاباتها، سیاستمردان از لزوم «تغییر» میگویند و وعدهی عوض کردن رویهها را میدهند. در واقع، تغییرها ناظر بر جابجایی گروههای سیاسی است که در پی آن، تقسیم موقعیتها و ... “مدیریت سازمان محیط زیست؛ نیازمند تغییر یا تحول؟”
گزارشی از برگزاری جشن تیرگان در رینه و دستاوردهای آن را میتوانید در خبرآنلاین بخوانید. ... “جشن تیرگان ۹۶؛ یک دستآورد و یک مطالبه از دولت”
اثر منفی کوهنوردی بر طبیعت
کوهنوردان به طور معمول در گروه دوستداران طبیعت، و به این اعتبار، حافظ محیط زیست قلمداد میشوند؛ شاید هم خود چنین میپندارند! روشن است که انگیزهی نخستِ بیشتر کسانی که روی به کوهپیمایی میآورند، طبیعتدوستی و کشش ذاتی انسان به «مادر زمین» است. اما، دوست داشتنِ چیزی کافی نیست تا بتوان آن را خوب نگاه داشت.
در بسیاری از منابع معتبر مربوط به محیطهای کوهستانی، از ورود کوهنوردان و گروههای گردشگر به پهنههای طبیعی، به عنوان یک تهدید یاد شده است. مهاراج موتو پژوهشگر هندی میگوید در ایالت اوتارانچال هندوستان، در سی سال منتهی به 1998 «در نتیجهی فشار جمعیت کوهنوردان در این کوهستانها [که بخشی از کوههای هیمالیا هستند] بسیاری از چشمههای دایمی آب شیرین خشک شده است»(1). او همچنین مینویسد که زیستبوم متنوع کلیمانجارو که دربرگیرندهی ناحیههای ارتفاعی متمایز است «در اثر اعمال کوهنوردانِ بیتوجه، بهرهبرداریهای بیرویه، و […] تهدید میشود»(2). لاورنس س. ... “دماوند نیاز به تنفس دارد”
چند ماه پیش، در گروه تلگرامی «پویش حیات» و تارنمای گنجهی زیستبوم گفتیم که در ییلاقهای ماسال (غرب استان گیلان) پلنگ یا پلنگهایی به چهار گاو حمله کرده و آنها را کشته اند. خوشبختانه، مردم فهیم منطقه باوجود آن که بسیاریشان اسلحه دارند، تصمیم به کشتن پلنگ نگرفتند. حتی برعکس، در تماسهایی که ما با ایشان داشتیم، به نظر میرسید که با نوعی احترام از پلنگ یاد میکنند... . از سوی گنجه، با شرکت «بیمهی ما» که ضمن تفاهمنامهای با سازمان محیط زیست، پرداخت خسارتهای ناشی از حملهی پلنگ را بیمه کرده است تماس گرفتیم. اما به ما گفتند که گزارش حمله را باید سازمان محیط زیست تایید کند؛ سازمان هم این امر را منوط به گواهی ادارهی محیط زیست محیط زیست ماسال کرد. این اداره هم گفت که خسارتدیدگان، گزارش را دیر ارایه کرده اند و امکان گواهی آن نیست... .
ما، با اعتماد به صداقت مردم محل که ... “پلنگهای ماسال در امان اند!”
شب چله، مانند بسیاری از دیگر رسمها و جشنهای ایرانی، با طبیعت و پدیدههای طبیعی پیوند دارد. در آیینهای ایرانی، گردش زمین و رخ دادن اعتدالهای بهاری و پاییزی، آغاز روزهای بلندترِ سال (از ابتدای زمستان)، نکوداشت روشنایی، طلب باران، شکرگزاری برای فرارسیدن گاهِ برداشت محصول، و مانند اینها، همگی انگیزههایی برای برگزاری جشن بوده است.
بیاییم آیین کهن دورهمنشینی در شب چله را، با نگاهی تازه به ریشههای طبیعی آن، به رسمی هماهنگ با محیط زیست و آیینی برای نکوداشت «مادر زمین» بدل سازیم. برای دستیابی به این هدف میتوانیم:
در این شب، بیشتر از خوراکهای گیاهی استفاده کنیم و گوشت نخوریم یا کمتر بخوریم.
از ظرفها و سفرههای دورانداختنی استفاده نکنیم.
یکی دو لامپ و دستگاه برقی اضافه را خاموش کنیم.
درجهی حرارت اتاقها را پایینتر بیاوریم و پوشاک گرم بپوشیم؛ بگذاریم فرارسیدن زمستان و تغییر فصل را احساس کنیم!
به مصرفِ کمترِ آب بیاندیشیم.
با دیگران از ... “شب چلهی محیط زیستی”
«مادرکشی» اثری ممتاز در سینمای مستند محیط زیستی
از حدود ده سال پیش (یعنی از زمانی که پایان ساخت سد سیوند نزدیک میشد) نقد پروژهی سدسازی در ایران، در فضای عمومی کشور جدی شد. از آن زمان، هزاران یادداشت و خبر و مقاله دربارهی اثرات منفی سدسازی بر منابع آبی و محیط زیست کشور نوشته شده که نتیجهی آنها این بوده که دیگر کسی نمیتواند باافتخار و بیدغدغه دربارهی مسدود کردن مسیر رودخانههای پرخروش سخنسرایی کند. اما، فیلم مادرکُشی به کارگردانی کمیل سوهانی را میتوان اثری خواند که به تنهایی بیش از بسیاری از مقالههای منتقدانه، چشمها را به واقعیت تلخ سدسازی باز کرده است. دلیل هم شاید این باشد که مادرکشی، یک اثر دیداری است؛ آنچه که در مقالهها و کتابها نوشته و واکاوی شده، در این فیلم در برابر چشم قرار میگیرد. و اینجا است که تاثیر معجزهآسای آثار هنری بر افکار عمومی دیده میشود.
در میان مستند ... “محیط زیست و سینما؛ با نگاهی به فیلم مادرکُشی”