يک جاده کشيدهاند از شهداد تا نهبندان و بعد زابل. يک جاده حدود 300 کيلومتري که عرض کوير لوت را طي ميکند و تو را سالم و سلامت ميرساند آن ور. اما اين جاده هنوز هم باعث نميشود حس کني طبيعت را به بند کشيدهاي و قدرتت بيشتر است. انگار کوير لطف کرده و گذاشته تو از آن وسط بگذري، که اگر يک دفعه تصميمش عوض شود …
در اين جاده که پيش ميروي، شبيه يک توريست نادان ميماني که در يک کپسول شيشهاي، از مقهورکنندهترين جاي اين کشور ميگذرد، بدون اينکه واقعا آن را درک کرده باشد، بدون اينکه واقعا فهميده باشد کوير لوت يعني چه … يک توريست نادان که وقتي آخرش دوباره به محدوده انسانها ميرسد، شروع ميکند به قصه بافتن و پز دادن.
دستهبندی شده در: مغز مشغولیها در سفر