تجمع اعضای سازمانهای غیردولتی زیست محیطی در کنار زاینده رود. این عکس ها مربوط به امروز و دیروز نیست، حتی متعلق به امسال و پارسال هم نیست. این تجمع در تاریخ 18 مهرماه 1382 برگزار شده است، یعنی 11 سال پیش!
دوستداران محیط زیست اصفهان، سازمانهای غیردولتی زیست محیطی و کارشناسان، حداقل 15 سال است که نسبت به وضعیت بد زاینده رود هشدار می دهند و سالهاست که این هشدارها شنیده نشده و نمی شود. 11 سال پیش به ابتکار شبکه سازمانهای غیردولتی زیست محیطی استان اصفهان و همراهی شبکه منطقه ای برای هشدار نسبت به وضعیت زاینده رود برگزار شد. این برنامه شامل راهپیمایی در حاشیه زاینده رود، پخش بروشور های آموزشی و تجمع و سخنرانی زیست محیطی در کنار رودخانه بود.
به خوبی به خاطر می آورم زمانی که این برنامه برگزار شد اکثریت غالب شهروندان اصفهانی از برگزاری چنین برنامه ای متعجب بودند و گاهاً زخم زبان می زدند و مسخره می کردند. صدا و سیما به طور کلی بی توجه بود و روزنامه نگاران اصفهانی نیز اهمیتی به این برنامه نمی دادند…
امروز پس از گذشت 11 سال ورق برگشته، زاینده رود خشک شده … اما شوربختانه همچنان نسبت به نظرات کارشناسان و دوستداران محیط زیست بی توجهی می شود و در بر همان پاشنه می چرخد.
برخی از پلاکاردهای آن تجمع:
– زاینده رود را کامل می خواهیم، از سرچشمه تا پایاب، از زردکوه تا گاوخونی.
– زاینده رود را قربانی طرح های زود گذر اقتصادی نکنیم.
– انتقال آب زاینده رود به نقاط دور دست به چه قیمت؟!
– تصرف حریم و بستر زاینده رود آغاز زوال آن است.
– – زاینده رود را زنده می خواهیم، زاینده رود را همیشه می خواهیم، زاینده رود را کامل می خواهیم.
بخش هایی از قطعنامه های مراسم نکوداشت روز زاینده رود در سال 82
– زاینده رود به عنوان یک زیست بوم طبیعی و شریان حیاتی منطقه که حیات آن بواسطه دخالتهای نابجا تهدید می شود، نیازمند توجه جدی همگان و بویژه مسئولان، برنامه ریزان و تصمیم گیران در سطوح منطقه ای و ملی است.
– اجرای پروژه های بزرگ آلاینده با نیاز آبی بالا در حوضه زاینده رود و مناطق وابسته به آن مردود است.
– انتقال آب زاینده رود به حوضه های مجاور (بویژه برای مقاصد غیر شرب)، یک اقدام صرفاً سیاسی و ضد قوانین حاکم بر نظام طبیعت بوده و محکوم است.
– هر گونه دخل و تصرف و یا برداشت از بستر و حریم زاینده رود، تنها در صورت انجام مطالعات دقیق و جامع مبتنی بر توان طبیعی محل، مجاز می باشد.
– ساخت و ساز بی رویه و سودجویانه در سواحل زاینده رود نظیر آنچه در اصفهان، باغبهادران و دیگر شهرها و روستاهای ساحلی انجام گردیده یا در حال انجام است باید متوقف شود.
– کلیه فعالیتهای کشاورزی منطقه باید به سمت کشاورزی پایدار از قبیل استفاده بهتر از آب و خاک و انتخاب الگوهای کشت مناسب و کاهش مصرف ترکیبات شیمیایی هدایت گردد.
– به منظور حفظ تنوع زیستی و منابع طبیعی (آب، خاک و پوشش گیاهی) حوضه و کمک به پایداری معیشت ساکنان بالادست زاینده رود، انجام عملیات آبخیزداری و مرتعداری در حوضه آبخیز آن ضروری است.
– حفاظت از زاینده رود نیازمند اعمال مدیریت منسجم و جامع و ناظر بر کلیه فعالیت ها در کل حوضه است.