مراسم يادبود زنده ياد “ياسر
انصاري” به همت دبيرخانه مشورتي سازمان هاي مردم نهاد (زيرمجموعه گروه
مشاوران شهردار تهران) برگزار شد.
با تلاش دبیرخانه مشورتی سازمان های مردم نهاد مراسم آبیاری
درختان پارک جنگلی چیتگر به پاس دغدغه های زنده یاد یاسر انصاری برای حفظ محیط
زیست و به منظور زنده نگاه داشتن یاد و نام او، عصر روز یکشنبه 1390/5/9 در
پارک چیتگر تهران برگزار شد.
در این مراسم
که نمایندگانی از گروههای مختلف محیط زیست دانشجویی و تشکل های محيط زيستي
تهران ، اداره کل محیط زيست استان تهران، سازمان حفاظت محیط زیست و شهرداری
تهران حضور داشتند، قبل از آبیاری درختانی که زنده یاد یاسر انصاری، مدیر
فقید سبزپرس، در اسفند ماه سال گذشته در این محل کاشته بود به یادبود وی،
دو نهال درخت توت هم توسط همسر و پدر این مرحوم و دیگر دوستداران محیط زیست
کاشته شد.
در
این مراسم علی شفیعی رییس شورای سیاست گذاری پایگاه خبری سبزپرس،
یاسر انصاری را «فردی شجاع و جسور» عنوان کرد که در برابر جریانات تخریب
محیط زیست هرگز حاضر به کوتاه آمدن نبود.
وی
گفت: حضور پرشمار دوستداران محیط زیست، مدیران دولتی و اساتید دانشگاهی در
مراسم خاکسپاری و ترحیم یاسر انصاری نشان داد که یاسر تا چه اندازه در
حوزه اطلاع رسانی محیط زیست و دفاع از طبیعت در طول عمر کوتاهش موثر بوده و
این ها همه به خاطر شجاعت وصف ناپذیر و تلاش های یاسر در پیگیری مطالبات
زیست محیطی بود.
مژگان
جمشیدی، همسر زنده یاد انصاری نیز ضمن تشکر از همه کسانی که در این مدت با
حضور در مراسم یادبود یاسر انصاری و ارسال پیام همدردی در کنار او و
خانواده اش بودند گفت: یاسر همیشه آزادی را در طبیعت می دید و نهایتا همین
میل ذاتی او را از تاریکی به سمت نور سوق داد و عزم سفر کرد و اگرچه شاید
سابقه فعالیت زیست محیطی اش خیلی کمتر از من بود اما در طول این مدت کوتاه
عمرش، به درجه ای از تکامل و پیشرفت – البته نه از نوع مادی و زمینی _ رسید
که گویی که دیگر باید می رفت چون جسم او دیگر برای این روح کوچک بود. یاسر
از کوه و جنگل و صحرا گذشت تا به ساحلی که خودش می خواست رسید.
جمشیدی
گفت: یاسر حتی زمانی که دقایقی بیشتر تا پروازش باقی نمانده بود باز هم در
اندیشه جنگل های آفت گرفته کجور و خزان زود درس آنها بود اما نمی دانست که
خزان عمر خودش زودتر از جنگل های شمال آغاز شده است.
همسر
زنده یاد یاسر انصاری در توصیف شخصیت او گفت: یاسر مردی محکم و استوار بود
از تبار کجور و گلستان، با رگ ریشه کجوری و بندرگزی و گرگان. هر چه که بود
صداقت در گفتار و رفتار ولو اینکه به ضررش هم تمام شود بزرگترین ویژگی
یاسر بود. او هرگز سر خم نمی کرد و هر سقوطی را شروعی برای برخاستن دوباره
می دید. او مسیر زندگی اش را نه در جاده های آسفالته که در پستی و بلندی
های جنگلهای گلستان و مازندران و در پهنه های گل آلود میانکاله و انزلی
انتخاب کرده بود و هیچ وقت خسته نمی شد و حتی اگر هم رنجیده خاطر می شد ولی
باز هم محکم و استوار بود و کمر خم نمی کرد اینقدر که دیگر نتوانست زیر
سقف کوتاه این آسمان بایستد و به همین دلیل رفتن را بر ماندنی با کمر خمیده
ترجیح داد.
جمشیدی
گفت: به قول آقای دکتر کهرم، مراسم ترحیم یاسر، جمع اضداد بود. یعنی برای
اولین بار محفلی پیدا شد که در آن مدیران دولتی و نمایندگان مجلس هم باشند و
در کنارش برخی مسئولان شهرداری و شورای شهر و همچنین اساتید منتقد
دانشگاهی و گروه های زیست محیطی. افرادی که همیشه منتقد همدیگر بودند و هیچ
وقت نتوانستند زیر یک سقف جمع شوند اما در مجلس ترحیم یاسر زیر یک سقف گرد
هم آمدند و این بزرگترین ویژگی یاسر بود که در زمان حیاتش هم تلاشش این
بود که با اینکه خود از منتقدان جدی بود اما بین موافقان و مخالفان گفتمان
برقرار کند تا شاید دردی از محیط زیست کشور برداشته شود.
وی
افزود: متاسفانه در کشور ما انگار باید همیشه فردی از بین ما برود تا قدرش
را بدانیم . انگار باید با تیغ موکت بری سر از بدن ناصر پیروی جنگلبان
شجاع گیلانی جدا می کردند تا یگان جنگل تشکیل می شد. انگار باید یحیی شاهکو
محلی کشته می شد تا سازمان محیط زیست دریابد که بیش از یکصد محیطبان بی
دفاعش را مقابل گلوله شکارچیان، مظلومانه از دست داده و انگار باید یاسر در
سن 32 سالگی قلبش از تپش می ایستاد تا همه برای دفاع از سبزپرس و محیط
زیست اعلام آمادگی کنند و اگر چه غم فقدان یاسر همیشه در قلب من سنگینی
خواهد کرد اما صادقانه می گویم که در این مدت کوتاهی که شریک زندگی او بودم
اینقدر مرا از عشق به خود سیراب کرد که همین عشق برای مابقی عمرم کفایت
کند و همین باعث می شود تا شاید بتوانم به خاطر شادی روح او چراغ سبزپرس را
با کمک همه شما دوستان روشن نگاه دارم و اگر بتوانم گوشه ای کوچک از
فعالیت کانونی را که او دبیر کلی اش را بر عهده داشت، بر عهده گیرم باید
خدا را شاکر باشم. هر چند می دانم هرگز جای خالی او را نمی توانم پركنم.
از افراد و شخصيت هائي كه در اين مراسم شركت كرده اند مي توان به دكتر ناري ابيانه “رئيس گروه مشاوران شهردار تهران” و مهندس محمد هادي حيدرزاده “رئيس ستاد محيط زيست و توسعه پايدار شهرداري تهران”، جناب آقاي گل عليزاده و… اشاره كرد.
محمد
هادی حیدرزاده، رییس ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران، در سخنراني خود گفت: آقای مهندس انصاری یکی از منتقدان جدی شهرداری
تهران بودند و صداقت در گفتار و عمل همیشه اصلی ترین رکن فعالیت های ایشان
بود.
وی
افزود: به یاد دارم روزی که تازه سبزپرس در حال شکل گیری بود جلسه ای با
ایشان داشتم و قرار شد شهرداری تهران با توجه به رویکردی که در مسائل محیط
زیستی دارد از این پایگاه خبری حمایت مالی کمک کند ولی ایشان در همان جلسه
نخست شرطی گذاشت و گفت این انتظار را نداشته باشید که ما در سبزپرس برای
شما به به و چه چه کنیم و انتقادات مان را ادامه خواهیم داد. من هم گفتم
حداقل کمی ملایم تر انتقاد کنید . هر چند شاید در جایگاه یک کارمند شهرداری
این سخن او زیاد خوشایند من نبود اما به عنوان کسی که خود فعال محیط زیست
بودم در دلم بسیار برایشان احترام قائل بودم با اینکه من خودم در بسیاری از
موارد به دلیل جایگاهی که در شهرداری دارم از مرزهای محیط زیستی عبور کردم
اما این مقاومت و صداقت ایشان برایم ستودنی بوده و هست.
او
افزود: سال گذشته هم وقتی ایشان به دنیال تنظیم شکایت از کمیته اجرایی
کاهش آلودگی هوای تهران و دنیال یک سری مستندات بودند با من تماس گرفتند که
در آن زمان من برای همایشی به مشهد رفته بودم و نکته جالب در این تماس این
بود که او چنان با شور و حرارت صحبت می کرد که انگار علیه خانواده خودش
ظلمی صورت گرفته و حالا در پی دادخواهی بر آمده است .
حیدرزاده
افزود: این فرهنگ بدی است که ما ایرانیان داریم که وقتی یکی از میان ما
رفت تازه می فهمیم که او که بود و چه کرد ولی کاری که ایشان در عرصه اطلاع
رسانی محیط زیست انجام داد همیشه آثارش باقی خواهد ماند و همین نام او را
زنده نگاه می دارد.
مه
لقا کاشفی از جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست نیز با گرامیداشت نام
و خاطر مرحوم انصاری، بر حفظ درختان پارک چیتگر به عنوان یکی از اصلی ترین
ریه های تنفسی شهر تهران که همواره یکی از دغدغه های یاسر انصاری بوده
تاکید کرد.