معمولا، وقتي دنبال زندگي در ديگر کرات مي گرديم نشانه هاي از آب را جستجو مي کنيم، اين بيانگر ارزش آب و نقش آن در حيات مي باشد. فقط 3% ازمجموعه آب هاي کره مسکون، آب شيرين مي باشد و کمتر از 1% آن (سه صدم در صد از کل آبها) بصورت مايع در درون خشکي مي باشد. همان ميزان آب هاي جزئي درون خشکي از نظر زيستگاهي و تنوع زيستي وابسته به آن هزار مرتبه بالاتر از تنوع زيستي و ارزش زيستگاهي کل دريا ها مي باشد. آب هاي درون خشکي نقش بسيار مهم در رفاه مردم بومي، فقرزدائي، نظم گيري و تعديل اثرات سوء تغييرات اقليمي ، کنترل سيلاب، چرخه مواد غذائي و ... دارد.
آب و امنيت آبي يکي از چالش هاي پيش روي بشر است. کاهش آب هاي درون خشکي با شدت و درجه رشد بسيار بالا دارد اتفاق مي افتد و تغييرات اقليمي يکي از محرکه هاي عمده اين کاهش مي باشد. تامين نياز هاي آبي انسان از طريق سد و آبندان و ... بدون ملاحظه حق آبه محيط زيستي آب هاي درون خشکي ديگر محرکه عمده مي باشد. نرخ انقراض گونه هاي وابسته به اکوسيستم هاي آبي درون خشکي2000 - 1970 ميلادي دو برابر شده است. تنوع از دست رفته در آب هاي درون خشکي معادل تنوع از دست رفته در کل جنگل ها در قرن بيستم بوده است. از اين رو تدوين برنامه جامع مديريت منابع آب هاي درون خشکي از الويت هاي مديريتي هر سرزمين محسوب مي شود. مديريت آب در سرزمين ما به کلاف سردرگم تبديل شده است. مديريت واحد، يا مديريت هاي هماهنگ در اين ارتباط وجود ندارد، وزارت نيرو به ساخت و ساز طشتک هاي تبخيري بدون هيچگونه ملاحظات محيط زيستي مشغول است، سازمان متبوع کماکان به آبراهه داري مشغول است، گاهي هم دست به احداث طشتک هاي به مراتب غير استاندارد تر مي زند، سازمان حفاظت محيط زيست به نظاره گري شاه سلطان حسين واري ادامه مي دهد، اکوسيستم هاي آبي درون خشکي را يکي پس از ديگري از دست مي دهيم که بهمراه آن تنوع زيستي غير قابل جبران از دسترس خارج مي شود. اين وسط ما به اصطلاح کارشناس جماعت مانده ايم که کمک حال زار محيط زيست طبيعي باشيم يا پادوي مدير جماعت، در هر صورت ارتزاق توامان از توبره و آخور شايسته نيست ... يا لطيف