انگار از دشت ارمند لردگان تا مسجد سنگی ایج راهی نیست! هست؟

در فروردین سال گذشته، با انتشار تصاویری از کارکرد جدید و البته غم‌انگیز درختان در لردگان، تأکید کردم که درختان بلوط را نباید با چوب رختی اشتباه گرفت و بدتر آن که به جای رخت هم از کیسه‌های زباله استفاده کرد! ظاهراً آن اشتباه اینک در هزار کیلومتر آن سوتر، در منتها‌الیه جنوب خاوری استان فارس، دوباره تکرار شده است …

    تصاویری را که می‌بینید، مربوط به چهارمین روز از فروردین ۱۳۹۳ است؛ زمانی که به دیدن کهن‌زادبوم‌های تاریخی شهر ایج رفته بودم. در ایج انگار تاریخ متوقف مانده و آرامشی عجیب بر منطقه مستولی است، به ویژه حضور سازه‌هایی تاریخی چون قلعه دارالامان، آب‌انبارهای چهل برکه، سرستون‌های سنگی شبیه به تخت جمشید، مسجد سنگی و … بر حس متفاوت حضور در ایج – سکونتگاهی با ۴ هزار سال قدمت – می‌افزاید …

زباله‌ی آویزان بر درخت بادام در مسجد سنگی ایج

    با این وجود، وقتی این منظره را در کنار گنبد چهارطاقی و مسجد سنگی ایج دیدم، دریافتم که انگار از دشت ارمند لردگان در استان چهارمحال و بختیاری تا ایج در کنار استهبان و نیریز فارس، نه فاصله‌ها تغییر کرده و نه زمان حرکت کرده است!

زباله‌ی آویزان بر درخت بادام در بین مسجد سنگی و گنبد چهار طاقی ایج

    باشد که من و تو به تدریج یادبگیریم که مرحله‌ی بعد از جمع کردن زباله‌ها در کیسه‌های مخصوص – که البته خود نوعی پیشرفت محسوب می‌شود – حمل آنها به مبدأ حرکت است و نه آویزان کردن کیسه‌های زباله در مقاصد گردشگری کشور!

چشم انداز ایج - 4 فروردین 1393

آمین.

Posted in: دسته‌بندی نشده