مسئولان محیط زیست از مردم خواستند تا به دلیل آلودگی از شنا در دریای خزر پرهیز کنند
عبدالرضا کرباسی، از مقامات ارشد سازمان محیط زیست گفته است: “بهتر است مردم به دلیل آلودگی زیست محیطی دریای خزر از شنا کردن در آن پرهیز کنند، زیرا احتمال ابتلای آنها به بیمار‌های قارچی وجود دارد.”
به گزارش خبرآنلاین، پیشتر علی آقازاده، نماینده پیشین رشت در مجلس ایران نیز گفته بود که آلودگی خزر برای همه آبزیان و پرندگان و از همه مهم‌تر برای انسان‌ها به علت استفاده خوراکی از ماهیان این دریاچه “بسیار خطرناک” است.
میزان آلودگی دریای خزر در سال های اخیر به حدی افزایش یافته است که که چندی پیش کارشناسان نسبت به انقراض دو گونه ماهی خاویار و کیلکا هشدار دادند.
کارشناسان، آلودگی دریای خزر را به چند نوع صنعتی، کشاورزی، میکروبی و بیولوژیکی تقسیم می‌کنند.
کرباسی، در آبان ماه سال گذشته با اشاره به آلودگی آب دریای خزر گفته بود: “بیشترین آلودگی دریای خزر مربوط به آلودگی نفتی است.”
او دلیل این آلودگی را فعالیت‌های نفتی ۴ کشور دیگر اطراف دریاچه خزر عنوان کرد افزود: “سهم سموم کشاورزی در آلودگی این دریاچه نیز رتبه دوم را دارد.”
او در خصوص سهم ایران در آلوده کردن آب دریای خزر گفته که سهم ایران نسبت به سایه کشورهای همسایه خزر در ایجاد آلودگی میکروبی بیشتر است، چرا که تعداد جمعیت ساحل نشین ایران به مراتب بیش از سایر کشورها است، به همین دلیل با وجود اینکه سهم سرانه ایرانیان ساحل نشین در آلوده کردن دریا نسبت به سایر کشورها کمتر است، میزان کلی آلودگی ایجاد شده توسط آنها از سایر کشورها بیشتر می شود.
از دیگر دلایل آلودگی بزرگترین دریاچه جهان، رودخانه ولگا عنوان شده است. این رودخانه اصلی‌ترین رودخانه‌ای است که به خزر می‌ریزد و به گفته صاحبنظران آب آلوده را از مکان‌هایی با فاصله بیش از سه هزار کیلومتری به خزر می آورد.
یکی دیگر از تهدیدات خزر یک جاندار موسوم به “شانه‌دار مهاجم” است، این گونه ژله‌ای ۹ سال پیش به وسیله آب توازن کشتی از طریق کانال ولگا وارد دریای خزر شد. این گونه شانه دار از ژئوپلانکتون و لار و ماهیان تغذیه می‌کند که شرایط این جانوران را به خطر می‌اندازد.
ورود فاضلاب شهری و کارخانه‌ها به دریای خزر از دیگر معضلاتی است که به گفته صاحبنظران سبب آلودگی آب دریای خزر شده است.
خزر بزرگترین دریاچه، یا دریای محصور در خشکی، در روی کره زمین است.
کنوانسیون حفاظت از محیط زیست دریای خزر در سال ۱۳۸۲به امضای کشورهای حاشیه این دریا رسید، اما عدم رعایت موارد ذکر شده در این کنوانسیون سبب گسترش آلودگی شده است.
۵ کشور ساحلی دریای خزر هنوز در مورد رژیم حقوقی دریای خزر به توافق نرسیده اند، اما طی سال های گذشته برخی توافق های چند جانبه در مورد حفظ محیط زیست این دریا حاصل شده که به نظر می رسد در عمل تاثیر چندانی در کاستن از نگرانی های روز افزون در مورد به خطر افتادن حیات آبزیان و گیاهان دریای خزر نداشته است.