در یادداشتی که با عنوان مجلس و محیط زیست، به مناسبت انتخابات مجلس نهم نوشته بودم، اشاره کرده بودم به "پی گیری سماجت بار شماری از نمایندگان در مورد اجرای طرح های عمرانی مخرب محیط زیست در حوزه های انتخابیه... برای جذب بودجه به منطقه ی خود" و اظهار امیدواری کرده بودم که "نمایندگان دوره ی نهم نقش فعال تری در حفظ و ارتقای وضع محیط زیست کشور داشته باشند". اما گویا در همچنان بر همان پاشنه می چرخد!
یادداشت کوشان مهران، پژوهشگر محیط زیست، در این زمینه است:
در خبرگزاری فارس آمده است که مهناز بهمنی نماینده ی مردم سراب و مهربان در مجلس شورای اسلامی گفته: مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست در اعلام منطقه حفاظت شده "بزقوش" سراب، فاقد وجاهت علمی و غیرکارشناسی است.
وی با درخواست لغو این مصوبه تصریح کرد: به اذعان خود مسئولان محیط زیست این مصوبه بدون مطالعات لازم و حتی بدون اطلاع مدیران استان و شهرستان تصویب شده است.
نماینده ی سراب با ابراز نگرانی از این مصوبه افزود: با این مصوبه مشکلات عمده‌ای برای منطقه ی سراب از لحاظ توسعه و سرمایه‌گذاری در بخش معادن و صنایع ایجاد خواهد شد.
شورای عالی حفاظت محیط زیست اخیراً منطقه حفاظت شده بزقوش را اعلام کرده و توضیح داده است: منطقه حفاظت شده بزقوش با مساحت 50 هزار و 937 هکتار در شرق استان آذربایجان‌شرقی و در شهرستان‌های میانه و سراب قرار دارد.
محدوده ی برقوش در تقسیمات فیتوژئوگرافیک ایران جزو اقلیم ایرانی- تورانی بوده و به صورت مرتع مشجر، مرتع و گونه‌های مشترک مرتعی و زراعی است که در ارتفاعات منطقه و مرز بین استان اردبیل مرتع مشجر با گونه غالب گون، نسترن وحشی، زلزالک، سقز و سیاه تلو به همراه گونه‌های مرتعی بوده، و گونه‌های همراه شامل سیر کوهی، گاو زبان، زرد پیاز، فستوک گوسفندی، آویشن، کلاه میرحسن است که در همین منطقه سه گونه گون، یک گونه بادام وحشی، یک گونه سرو کوهی و یک گونه کراسوس در لیست گونه‌های حساس در معرض خطر تهدید قرار دارد.
در تپه و ناحیه ی دشتی منطقه، گونه‌های مرتعی غالب درمنه، چاودار، جو وحشی و علف گندمی، پنجک، دانه قناری، پونه، تره تیزک، کاکوتی، خاکشیر، اسپرس، تشکر، میخک، بومادران، بابونه، بولاق اوتی، شاطرا، اسپند، دم روباهی و یولاف است.
در کل، از مهم‌ترین گیاهان منطقه می‌توان به علف پشمکی، سیر کوهی، گاو زبان، زرد پیاز، انواع یونجه، فستوک گوسفندی، آویشن، کلاه میر حسن، جو وحشی و علف گندمی، پونه، کاکوتی، اسپرس، میخک، بومادران، بابونه، زرشک، قره میخ، آلوچه وحشی، نسترن، قره تیکان، چاکلانقوش، بید، دوشان آلماسی اشاره کرد.
گونه‌های شاخص جانوری منطقه اعم از پستانداران شامل پلنگ، کل و بز، سیاه‌گوش، خرس قهوه‌ای، رودک، تشی، راسو، جوجه تیغی، سمور سنگی، گراز، گرگ، روباه، خرگوش و سنجاب زمینی، خفاش نعل اسبی مدیترانه‌ای و انواع مختلفی از جوندگان نیز در منطقه وجود دارد.
از مهم‌ترین گونه‌های پرندگان بومی منطقه نیز می‌توان به پرندگان از راسته شاهین‌سانان و از تیره قوشیان شامل عقاب طلایی، کورکور، کرکس، سارگپه، سنقرگندم زار و از تیره شاهینیان دلیجه، بوده و از راسته ماکیان و تیره ماکیان می‌توان به کبک معمولی و چیل، تیهو اشاره کرد.
ظاهرا، این نماینده ی محترمه،جز فعالیت های معدنی (یعنی برداشت مستقیم از طبیعت) و فعالیت های صنعتی (که در کشور ما، به معنای گرفتن ارز دولتی و وام بانکی و مجوز واردات است)، کارکرد "به درد بخور" دیگری برای منطقه ی خود قایل نیست.