کلام، قلم و کیبرد من قاصر از نگارش در خصوص دکتر شریعتی است. من به او خیلی مدیونم و سالیان اخیر زندگی معنوی و به نوعی اجتماعیم را به او و کتابها و سخنرانیهایش مدیونم. نوشته های او بسیاری چیزها را به من آموخت و در عین حالی که شاید برخی از شالوده های آن را در چالش با بعضی اعتقاداتم می دانستم ولی درست فکر کردن را به من یاد داد و دستیابی به مسیر صحیح را به من آموخت.
اخیرا نوشته ای از او دیدم که بسیار زیباست و بد ندیدم که در این سالروز مرگش آن را با شما به اشتراک بگذارم. خداوند روح او را قرین رحمت کند.
بگذار تا شیطنت عشق، چشمان ترا بر عریانی خویش بگشاید،
هر چند آن چه جز معنی رنج و پریشانی نباشد،
اما کوری را هرگز به خاطر آرامش تحمل مکن.