پس از سفر به استانهای بوشهر،هرمزگان،کهگیلویه و بویراحمد و فارس،پنجمین استانی که نوروز امسال گذری بدانجا داشتم اصفهان است که امروز رسیدم.نخستین جایی که به دیدنش رفتم -شاهرگ زندگی بخش این استان- زاینده رود وسی و سه پل اش و پلهای فردوسی،چوبی،خواجو و بزرگمهر و میدان نقش جهان و…و سری هم به خانه هنرمندان زدم که کاریکاتورهای بسیار نغز و ستودنی زیست محیطی را به نمایش گذاشته بود.اما نمی دانم چرا هم در شیراز و هم در اصفهان به جاهای آموزشی و علمی گذشته مانند مساجد نمی رسند
به نخستین دبیرستان اصفهان -سعدی-سری زدم که ۷۴ سال پیش ساخته شده،دیرستانی بزرگ و دیدنی و بسیار با شکوه و معماری ستودنی و بویژه اشعاری بسیار پرمعنی ،که در جای جای این دبیرستان با خطی زیبا دیده میشود. با آنکه نزدیک مسجد های معروف امام و…جای گرفته اما آسیب دیده و به کندی بازسازی!یا مرمت میشود.
شیراز هم به یک مدرسه قدیمی (نزدیک خیابان حافظ و کنار هتل حافظ )سری زدم که بسیار زیبا و با شکوه بود و کلاس های بزرگ و بلندی داشت و حیاطی بسیار بزرگ با درختان نارنج اما هیچ در و پیکر و نگهبانی نداشت و مخروبه شده بود و بخشی هم انبار وسایل اوراقی و بازیافتی و زباله دانی شده بود!