یک خرداد روز گوناگونی زیستی است. یا همان تنوع عربی
متاسفانه(و از سویی خوشبختانه)به این روز بیشتر از زاویه محیط زیستی نگاه میشود که واقعیتش درست نیست.و این نگاه اشکالات چندی را بوجود میاورد که امیدوارم در آینده مجالی دست دهد و بیشتر بدان بپردازم.اگر نگاه ژرف و بلند و همه سویه ای به این موضوع گوناگونی زیستی شود پی می بریم که با زندگی همه انسانها و فرهنگ و تاریخ و هستی و نیستی آنها پیوند و وابستگی شگفت انگیز و جدایی ناپذیری دارد.از گونه های جانوری و گیاهی و ژن تا گونه ها و گوناگونی پوشش ،خوراک ، چگونگی زندگی ، زبان و سخنگویی ، هنر و موسیقی ، میراث فرهنگی ،دانش و هر آنچه گمانش را ببریم.
... “کمتر روزی به مهمی امروز است.امروز روز گوناگونی زیستی است”
شنیدن اینکه در اسپانیا پیکره عمرخیام ،این ریاضی دان و فیلسوف ایرانی رونمایی میشود ،بسیار شادی و بالندگی دارد و البته هستند در ایران که همچنان بر او بی مهری میکنند و به کافر بودنش می خوانند و نیز ۲۵ اردیبهشت ،روز بزرگداشت، بزرگ و سترگ انسانی چون استاد حکیم فردوسی
براستی اگر فردوسی به دنیا نمیامد،فرهنگ ایران زمین امروز چگونه بود؟بی گمان کاستی بسیار و بالندگی آن کمتر بود.و این پاسخ ترسناک که حسنین هیکل-دانشمند مصری- داد که گفت مصر متمدن که خود زبانی غیر عرب داشت چون مانند فردوسی نداشت زبانش و فرهنگش عربی شد.
بسی رنج بردم در این سال سی عجم زنده کردم بدین پارسی
پی افکندم از نظم کاخی بلند که از باد و باران نیابد گزند ... “انیشتین زمان-ماه اردیبهشت با بزرگداشت بزرگانی چون فردوسی و خیام رفت”
باید بگویم فراتر از تکان دهنده.کتاب «خانه دایی یوسف» و نیز «در ماگادان کسی پیر نمیشود»ماجرایی واقعی و معاصر را بازگو می نماید که نه تنها برای هر ایرانی،که خواندنش برای هر کسی بسیار ضروریست.برای همین یکی از این دو کتاب آقای اتابک فتح الله زاده که ظاهرن-نخست-در سوئد چاپ شد امروز در ایران به چاپ ششم(که من خریدم)رسیده.
یک نکته:یادش به نیکی-دو سال پیش،در آستانه نمایشگاه کتاب سال ۸۸- با یاری دکتر محمد درویش گرامی ما موج وبلاگی شناساندن کتاب را راه انداحتیم و اینکه هر کسی یک کتاب خوب و سازنده را با چرایی اش در وبلاگش بیاورد و این کار را از ۵ وبلاگ دیگر هم بخواهد.و کار زیبایی از آب در آمده بود.در این باره-کلیک اینجا
راستی شما که این پست را می خوانید، یک پست با شناساندن یک کتاب در وبلاگت بگذار! ... “یکی از این دوکتاب را بخوانیم.در آستانه نمایشگاه بین المللی کتاب تهران(14-24 اردیبهشت)”
بامداد امروز که از پارک لاله میگذشتم-از دور ،لای درخت ها-شمار بالایی گربه رو دیدم که یک جا گردهم آمده بودند.کمی نزدیک تر شدم دیدم مردی میانسال برای گربه ها صبحانه آورده و گربه ها هم مرد رو ول نمی کردند.من هم کمی پنیر داشتم و یکی از آنها کنار من آمد و با بازی گوشی و لوس بازی گربه ای ،کمی از پنیر را نوش جان کرد.هر از گاهی خانمی را در پارک لاله می بینم که برای گربه ها ناهار میآورد .
اگر این خانم و آقا،که معلوم بود آدم باسوادی هم هستند رهبر لیبی یا بحرین بودند این اندازه خون بیگناهان به زمین ریخته نمیشد.............میازار موری که دانه کش است ... “آفای قذافی!آفرین به این خانم و آقا،که بیشتر روزها، برای گربه های پارک لاله، ناهار و صبحانه می آورند”
این همه مناسبت و آیین و بزرگداشت، از روز جهانی آب(دوم فروردین)-روز زمین(دوم اردیبهشت) و روز گوناگونی زیستی (یک خرداد) و هفته سلامت و هفته مجیط زیست و...میاید و میرود و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم و آلودگی ،نابودی و دست اندازی به هوا،آب و خاک و جای جای محیط زیست و منابع طبیعی کم که نمیشود بلکه با تغییر مدل و روش و شگرد! تخریب،بیشتر هم میشود. ... “روز جهانی آب(دوم فروردین)-روز زمین(دوم اردیبهشت) و روز گوناگونی زیستی (یک خرداد)میاید و میرود وبس”
تا امروز پستی چنین ننوشته بودم.این هم از اون رویدادهاست که گاهی برام پیش میاد(مانند دیدن عزت الله انتظامی در روز درختکاری در خانه هنرمندان و گپ و گفتی از فیلم گاو که عاشقشم و پیشنهاد من به اایشان که فیلم گاو را به گونه تئاتر درآورند که با استقبال ایشان همراه بود )و...اکنون ساعت ۳ بامداد در کافی نت فرودگاه.
امشب (البته صبح شده)برای خداحافظی و کاری با یک میهمان از گیلان آمده، به فرودگاه بین المللی امام آمده ام و هنگام بیرون رفتن-پای پله برقی- حبیب،خواننده سرشناس را دیدم نخست گفتم شاید یک نفر دیگست که مانند اونه و نزدیک تر که رسیدم دیدم خودش است که منتظر پسرش محمد است.و محمد هم آمد.
برام جالب بود۰دیدن پدر و پسر خواننده ،که سالها در بیرون ایران می خوانند.و امروز به درون ایران آمده اند ... “این پست من ساعت 3 بامداد ازفرودگاه تهران و دیدن حبیب و پسرش محمد”
پس از سفر به استانهای بوشهر،هرمزگان،کهگیلویه و بویراحمد و فارس،پنجمین استانی که نوروز امسال گذری بدانجا داشتم اصفهان است که امروز رسیدم.نخستین جایی که به دیدنش رفتم -شاهرگ زندگی بخش این استان- زاینده رود وسی و سه پل اش و پلهای فردوسی،چوبی،خواجو و بزرگمهر و میدان نقش جهان و...و سری هم به خانه هنرمندان زدم که کاریکاتورهای بسیار نغز و ستودنی زیست محیطی را به نمایش گذاشته بود.اما نمی دانم چرا هم در شیراز و هم در اصفهان به جاهای آموزشی و علمی گذشته مانند مساجد نمی رسند
به نخستین دبیرستان اصفهان -سعدی-سری زدم که ۷۴ سال پیش ساخته شده،دیرستانی بزرگ و دیدنی و بسیار با شکوه و معماری ستودنی و بویژه اشعاری بسیار پرمعنی ،که در جای جای این دبیرستان با خطی زیبا دیده میشود. با آنکه نزدیک مسجد های معروف امام و...جای گرفته اما آسیب دیده و به کندی بازسازی!یا مرمت میشود.
شیراز هم به یک مدرسه قدیمی ... “بهار اصفهان را باید دید”
یك دانشجو برای ادامه تحصیل و گرفتن دکترا همراه با خانواده اش عازم استرالیا شد. در آنجا پسر كوچکشان را در یک مدرسه استرالیایی ثبت نام کردند تا او هم ادامه تحصیلش را در سیستم آموزش این کشور تجربه کند. روز اوّل كه پسر از مدرسه برگشت، پدر از او پرسيد: پسرم تعريف كن ببينم امروز در مدرسه چي ياد گرفتي؟
پسر جواب داد: امروز درباره خطرات سيگار كشيدن به ما گفتند، خانم معلّم برايمان يك كتاب قصّه خواند و يك كاردستي هم درست كرديم.پدر پرسيد: رياضي و علوم نخوانديد؟ پسر گفت: نه
روز دوّم دوباره وقتي پسر از مدرسه برگشت پدر سؤال خودش را تكرار كرد. پسر جواب داد: امروز نصف روز را ورزش كرديم، ياد گرفتيم كه چطور اعتماد به نفسمان را از دست ندهيم، و زنگ آخر هم به كتابخانه رفتيم و به ما ياد دادند كه از كتاب هاي آنجا چطور استفاده كنيم.
بعد از چندين ... “ما هم ۵۰ سال پيش مانند شما فكر مي كرديم.”
به شیراز که رسیدم -ندانسته و بدون اینکه نخست ،پی ببرم-از خیابان رودکی آغاز کردم و وارد خیابان فردوسی شدم و آنگاه به خیابان حافظ رسیدم و پیش از آنکه به پل تنها رودخانه شیراز ،که بخشی اش را آسفالت کردند!! برسم ،داشتم این گذر عجیبم از خیابانها و ترتیبش را می نوشتم که دوتا و آنگاه دو نفر دیگر جوان شیرازی یکهو آمدند پیشم و پرسیدند چی داری می نویسی ؟...
۵-گفتم -داشتم می نوشتم- از خیابان رودکی که پدر شعرپارسی است گذشتم و به خیابان فردوسی بزرگ رسیدم که استادش رودکی سمرقندی بود و این خیابان که به پایان رسید به خیابان حافظ رسیدم (نمی دانم شما جوانها می دانید این یعنی چه؟)چه اندیشه ی بزرگی در این چینش و نامگذاری اینگونه بوده-درود به او
۴-میدان ارک شیراز(شهرداری)و آن ارک بس سترگ و تماشایی را که از نزدیک می بینی به سازندگانش درود و آفرین می فرستی این ... “ایران را پایانی نیست-امروز شیراز -اگر این چندتا ساختمان در شیراز نباشند؟”
از آرزوهای من رفتن به بندر تاریخی سیراف بوشهر بود که می گویند در اوج شکوفایی اش، نیویورک زمان بوده و بازرگانان گوشه و کنار گیتی در آن دفتر داشتند .
۳- خوشبختانه دومین روز سال نو به دیدن این شهر شگفت انگیز رفتیم و جای شما خالی شنا هم کردیم.دیروز که بوشهر بودم،شهری بس زیبا و دیدنی با مردمی بسیار مهربان و دوست داشتنی و بافت تاریخی بسیار دیدنی-اما صد افسوس-که بسیاری از جاهایش یا نابود شده یا به حال خود رها
گورستان انگلیسی ها و گورستان ژنرال و سربازان انگلیسی را رفتم ،همه نوشته ها و سنگ گور ها را از بین بردند.که چه شود؟آن گورستان بخشی از تاریخ را می تواند نشان دهد و برای پژوهشگران جای پژوهش و برای توریستها جای بازدید و برای شهر اشتغال و سرمایه میاورد و جلوی بیکاری از گرد آمدن یکی یکی اینها گرفته میشود....
۲-امروز یاسوج هستم مردم یاسوج براستی ... “مانند ایران کجاست؟دیروز بوشهر زیر کولر،آستین کوتاه،امروز یاسوج و دنا،تو برف با شال و کلاه”