در این مطلب گزیده ای از دیدگاه های یاسر انصاری را پیرامون تغییرات اقلیمی که از منابع مختلف جمع آوری کرده ام، برایتان درج می کنم. در صحبت های یاسر به نکات بسیار خوب و ظریفی پیرامون دلایل بروز تغییرات اقلیمی، پیامدهایش برای ایران و جایگاه ایران در عرصه ی بین المللی مقابله با این تغییرات اشاره شده است.
یاسر انصاری در گفتگو با روزنامه ی اعتماد چنین می گوید:
تمام دنيا بدون توجه به مرزبندي هاي سياسي با اين پديده روبه رو هستند و لازم است بدون توجه به اختلاف هاي سياسي از اين فرصت تاريخي براي جلوگيري از گسترش تغييرات آب و هوايي جهان استفاده کنند. ايران به دليل تغييرات اقليمي، خسارت هاي فراواني را متحمل شده که سونامي هاي کوچک در جنوب ايران و سرماي بي سابقه سال 86 يا توفان گونو در سيستان و بلوچستان از جمله اين خسارت ها است. از سوي ديگر پوشش گياهي و فضاي سبز شهري در ايران نيز از اين تغييرات بدون تاثير نبوده است چرا که گونه هاي غيربومي در ايران با مشکل جدي مواجه شده و پوشش جنگلي نيز از اين پديده متاثر شده است. ايران در پيمان کيوتو که نتايج موثري هم در پي نداشت به مراتب قدرتمندتر و آماده تر از کپنهاگ شرکت کرد چرا که الان و در آستانه اين نشست هيچ برنامه مقدماتي در ايران و از سوي سازمان هاي مرتبط ارائه نشد و حتي نظر کارشناسان و متخصصان در مورد اين اجلاس و برنامه هاي اين نشست پرسيده نشده است و به نظر نمي رسد حضور موقتي در اجلاس کپنهاگ داشته باشيم.
وی در عین حال از نسبت دادن هر شرایطی به تغییر اقلیم گلایه می کند و طی مطلبی در سبزپرس می نویسد:
برخی ازتبعات سوء مدیریت ها بر محیط زیست و منابع طبیعی کشور کمتر از صدمات وارده بر اقتصاد کشور که به گرمایش جهانی نسبت میدهند نیست. خشک شدن دریاچه هامون در سیستان و عوارض گسترده زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی آن بر منطقه، نابودی تدریجی دریاچه ارومیه و تهدیدهای آن و یا خشک شدن بسیاری از رودخانه ها که منجر به نابودی بسیاری از اکوسیستم های خرد و کلان پیرامون یا پایین دست آن شده است بیش از گرمایش جهانی محصول بیتدبیری و سوء مدیریت در کشور است.
و سپس با ظرافت به این نکته اشاره می کند که:
در مجموع پدیده تغییرات اقلیمی هرچند تهدید جهانی محسوب میشوند اما تبعات آن برای کشورهای صنعتی در شرایط مساوی بیشتر از اثرات آن بر کشورهای درحال توسعه همچون ایران است ، زیرا میزان تخریبات منتج از پروژههای عمرانی در کشورهای صنعتی تقریبا روند نزولی گرفته است ، اما شیب آن برای کشورهای در حال توسعه همچون ایران ،همچنان صعودی است.
وی در جای دیگر به نقش افزایش دما و پیامدهای آن بر درختان اشاره می کند:
خزان زودرس گیاهان و درختان برگ پهن بویژه چنار به خاطر افزایش دمای بی‌سابقه در چند سال اخیر است. تغییرات آب و هوایی نشان می‌دهد این شدت افزایش دما مشابه سرمای سه سال پیش در پایتخت است که همین تغییر اقلیم نیز موجب از بین رفتن بخش زیادی از فضای سبز شهری شد.
در خبری از سبزپرس از قول یاسر نقل شده است:
برخی افراد ارزش درخت را فقط در برآورد ریالی چوب آن می بینند درحالی که ارزش های اکولوزیکی درختان نظیر میزان جذب آلاینده های هوا و تولید اکسیژن، جلوگیری از روند گرمایش جهانی و تنظیمات اقلیمی، جلوگیری از فرسایش خاک و آلودگی های صوتی و نقش درختان در کارکرد های اکو سیستمی به هیچ عنوان در نظرگرفته نمی شود.
یاسر در مصاحبه ای با دویچه وله چنین می گوید:
اگر تقصیر تخریب چرخه‌ی اقلیمی و گرمایش جو زمین به کشورهای معینی برگردد، تبعات آن در مرز و محدوده‌های خاص باقی نمی‌ماند و ایران هم مانند سایر کشورها از پیامدهای آن آسیب می‌بیند. هم این امر و هم سهم بالای خود ایران در تولید گازهای گلخانه‌ای در سال‌های اخیر، ایجاب می‌کند که این کشور به کنفرانس‌هایی مانند کنفرانس استراتژیک کپنهاگ توجه و حساسیت ویژه نشان دهد و در تنظیم و تصویب اسناد و همچنین اجرای مصوبات آن نقشی فعال داشته باشد.
و در مصاحبه با خبرگزاری دانشجو اشاره می کند که:
البته بجز توسعه ناپايدار كه عامل مهم تخريب محيط زيست طي چند سال اخير در كشور است، عوامل طبيعي نظير گرم شدن بيش از حد هوا نيز در اين امر تاثير دارد كه آن هم نتيجه اهمال بشر در طول سال هاي گذشته است. البته اين وضعيت هم قابل كنترل است، ولي به دليل اينكه كمك به كاهش گرماي هوا به كاهش توليد گازهاي گلخانه اي و كارهاي صنعتي مرتبط است و كارهاي صنعتي نيز با منافع اقتصادي كشورها ارتباط مستقيم دارد، اما كشورهاي دنيا راهكارهاي اجرايي كنترل گرماي هوا را چندان جدي نمي گيرند.