شب 23 شهریور را در جوتا گذراندیم؛ چند تن در مهمان‌پذیری ساده و ارزان، و چند تن دیگر در هتلی که می‌شد آن را در مقیاس روستا، سه ستاره دانست. روز بعد، تا خودروهایی از کازبکی بیایند و ما را به آن شهر ببرند، عصر شد. شب را در مهمان‌پذیری در کازبکی گذراندیم و روز بعد با خودرو تا کلیسای گرگتی در ارتفاع 2170 متری که متعلق به قرن چهاردهم میلادی است، رفتیم. این فاصله را خودروهای کمک‌دار در نیم ساعت طی می‌کنند و اگر بخواهیم مسیر نیمه جنگلی را پیاده پشت سر بگذاریم، باید سه ساعتی وقت بگذاریم.
هوا صاف و بسیار خوب بود. بارهای سنگین را به اسب‌ها سپرده بودیم و حدود ساعت 8 به سوی پناهگاه بتلمی (Betlemi) راه افتادیم. از گرگتی، از راه پاکوب مشخصی در یک مسیر ساده تا گردنه‌ی Sabertse (2900 متر) می‌رویم. در این‌جا یک بنای بسیار کوچک با صلیب (که در جای جای گرجستان، زیاد به چشم می‌خورد) وجود دارد. از گردنه، دید خوبی به منطقه‌ی Khevi و بلندی‌های آن داریم: کوه کازبک یا Mkinvartsveri (نام بیشتر متداول در گرجستان) در شمال گردنه، و چند قله‌ی بالای چهار هزار متر در جنوب، و توده‌ی چائوخی در جنوب شرق.
از گردنه‌ی سابرتس، مسیر تا پناهگاه به صورت یک نیم‌دایره‌ی بزرگ در امتداد دره‌ای یخچالی طی می‌شود. از حدود 3200 متر، بر روی یخ و یخرفت (moraine) پا می‌گذاریم. توضیح این که روی تابلویی که در گردنه هست، نوشته شده که مهم‌ترین یخچال این منطقه، یخچال گرگتی است که از ارتفاع 2900 متر شروع می‌شود و تا قله ادامه دارد، طول آن 7 کیلومتر و مساحتش حدود 6 کیلومتر مربع است. اما، پیدا است که تغییرات اقلیمی در چند سال اخیر، ارتفاع یخ دائمی را دویست سیصد متر بالاتر برده است.
از حدود ظهر، مه در ارتفاعات شکل می‌گیرد و ما در شرایط مه‌آلود، حدود ساعت یک بعد از ظهر به پناهگاه (3650 متر) می‌رسیم. در پناهگاه باید نزد مسوول مربوطه نام‌نویسی کرد تا اتاق در اختیارتان بگذارد. برای چادر زدن در بیرون هم محدودیتی وجود ندارد.
نمای کازبک از روی گردنه ی سابرتس
اوایل یخچال گرگتی (زیر ژناهگاه بتلمی)
بر روی یخچال گرگتی