نوشته بودم یاسر انصاری در میان ما نیست اما یادش و آرزوهای سبزش تا همیشه با ماست و با ما زندگی می کند. این یک شعار نیست ، یک واقعیت است . روح بزرگ یاسر همچنان می تواند زاینده دل هایی برای مهربانی با طبیعت باشد .
روز گذشته یکی از دوستان نادیده و سبزمان که از طریق این وبلاگ با زنده یاد یاسر انصاری آشنا شده بود ، به یاد این مرد و به پاس همه ی خوبی هایش در حیاط خانه شان نهالی کاشت و عکس آن را برایم فرستاد. بی شک روزی این نهال همچون اندیشه های سبز یاسر به درختی مثمر تبدیل خواهد شد و زاینده خواهد بود.
این دوست عزیز به همراه عکس ، دو بیتی زیر را از بین سروده هایش برایم فرستاده بود:
امشب دوباره در هوا بوی بهاران میرسد
بهر دل آشفته ام پیغام یاران میرسد
تا صبح فردا انتظار ممکن نباشد دوستان
کی بر بیابان دلم آیات باران میرسد