سخن گفتن از انرژی آن هم در زمانی که جمعیت کره مسکون در حال افزایش است،کمی سخت به نظر می رسد؛ما در حال حرکت به سمت آینده ای هستیم که بهای سوخت های فسیلی برایمان گران تمام خواهد شد! هر چند می دانیم که امروز پالایش نفت همچنان رونق دارد تا شاهد آلودگی آب و خاک و هوا باشیم، اما این شرایط دائمی نخواهد بود؛ما راهی جز پیوستن به دوران جدید نداریم!
امروز مالیاتِ سیاه رنگ نفت را با از دست رفتن زمین های کشاورزی می دهیم و فردا امنیت غذایی ما را به چالشی عمیق خواهد کشید؛همین لحظه جمعیت فقیرِ زمین در حال افزایش است و دانشمندان در پی یافتن داروهای جدید برای کنترل بیماری های خاص و بومیان در حصارِ تنگ ثروتمندان و در کنار خیابان های بزرگ فقط اجازه سیگار کشیدن دارند!
کاش دست انسان هیچگاه نفتی نمی شد تا امروز برای رسیدن به دوران جدید بی تاب نباشیم؛اما این آرزوی خوبی نیست،ما عادت کرده ایم که ابتدا تجربه کنیم و سپس به عمل خویش فکر کنیم! ما برای استخراج و پالایش نفت بهای سنگینی داده ایم و چه انسانها که در این راه تجربه شده اند؛هنوز هم حس خوبی همراه ماست و تا این حس وجود دارد، دوران گذار رونق نخواهد گرفت!
نفت تمام شد؛این خبری است که با سرعت نور در جهانِ اقتصاد خواهد پیچید، اما قبل از این روز ما باید دوران گذار به سمتِ انرژی های تجدیدپذیر را شروع کرده باشیم که برای پیوستن به اقتصاد نوین دیر نشده باشد؛ حقیقت آنکه این دوران در میان خشم و هیاهوی برخی کشورهای درگیر در مسائل فرعی شروع شده و امروز بسیاری از کشورهای آگاه به چالش های اقلیمی همچون چین و هند میدان رقابت را در دست گرفته و پیش می روند هر چند شرکت هایی همچون تسلا در لحظه به روز می شوند.
ما در ایران کارهایی رو شروع کرده ایم اما هنوز نگاه اصلی ما به نفت و آبهایـژرف است؛این در حالی است که برخی کشورها چه در شرق و چه در غرب آسیا مشغول برنامه ریزی بلندمدت برای کنترل تغییر اقلیم و حرکت به سمت استفاده از انرژیهای پاک هستند. اما ما امروز همچنان بر طبل تو خالی سدسازی می کوبیم و منابع آب را قربانی طرح های بی بازده اما شیک می کنیم!
تا هنگامی که قدرت تفکر ما در میان ساخت نیروگاه و پالایشگاهِ نفت گیر کرده و جنس مهندسی ما از سیمان و بُتن است و آب و خاک را هزینه اقتصاد غیر سبز می کنیم،نمی توان انتظار معجزه داشت زیرا ما هنوز این دوران جدید را به درستی درک نکرده ایم!