این
روزها سی سال خدمت رسمی من به پایان می رسد.
از
روزهای سرد و برفی بهمن 1361 تا روزهای آفتابی و بهاری بهمن 1391.
سازمان
جنگل ها و مراتع کشور در سال 1361 آزمون استخدام کارشناس برگزار کرد. تقریبا”
همه شرکت کنندگان مصاحبه دادند و پذیرفته شدند. گویا امتحان فقط برای تعیین محل
کار بود.
23
بهمن 1361 حکم رسمی(آزمایشی) را از کارگزینی سازمان جنگل ها (تهران، بولوار
کشاورز، طبقه چهاردهم) دریافت کردم.
دو
روز بعد خود را در گرگان معرفی کردم. 23 سال در استان گلستان و 7 سال هم در تهران
به کار اشتغال داشتم.
از آن
کارشناسان، تعدادی هم بودند که (مانند نویسنده این یادداشت) کار غیر رسمی شان را
از سال 1359 در تهیه طرح جامع یک صد هزار هکتاری
لفور- ولوپی سوادکوه به عنوان روزمزد و با روزی شصت تومان(ششصد ریال) آغاز
کرده بودند.
از
آن جمع، بعضی به رحمت خدا رفته اند(خدایشان بیامرزد)، تعدادی بازنشسته شده اند و
تعدادی هم مشمول ماده 103 قانون خدمات کشوری هستند و تا 35 سال را می خواهند
بمانند.
سی
سال می شود ده هزار و 958 روز و در این همه روز لابد حرف های بسیاری برای بازگویی
وجود دارد.
قرار
هم نیست که حرف مهمی باشد.
هدف این
است که بیان شود. اگر خاطری را شاد کند یا احیانا” به کار کسی بیاید، موجب
خوشوقتی است.
به امید
حق.
…