سالهاست در روز های واپسین، دوستداران محيط زيست و حيوانات ( از جمله خودم) در باب نخريدن ماهي قرمز فرياد مي زنيم، مي نويسيم و گزارش مي دهيم.
اما در صحبت هاي روزمره با اطرافيان نكاتي رو دريافت كردم كه بد نيست در موردش كمي فكر كنيم.
زندگي شهر نشيني دوري از طبيعت و محيط زيست رو براي ما به ارمغان آورده. ما از نگاه خودمان كه سعي مي كنيم سفر كنيم و با حيوانات در ارتباط هستيم خريد ماهي را نهي مي كنيم. ولي كودكي كه در آپارتمان چهل متري زندگي مي كنه و خانواده اي داره كه هيچ ارتباطي با محيط زيست و حيوانات ندارند چطور با حيوان آشنا بشه؟ از دروس مدرسه؟؟! از رسانه ها؟ از كجا؟شايد كه با خريد ماهي قرمز بشه ارتباط كودك را با حيوانات حفظ كرد و مثل والدينش انساني دور از طبيعت و متنفر از حيوانات نباشه.
پس بر ماست كه روش نگهداري و مراقبت صحيح از ماهي قرمز رو به عامه مردم آموزش بدهيم و اين حيوان زيبا رو از مرگ و نيستي نجات بدهيم. همچنين مي شود به پرورش دهندگان ماهي قرمز هم نحوه نگهداري و پرورش را آموزش داد تا در نجات اين حيوان سهيم باشيم.
داد و فرياد زدن تنها راه مبارزه نيست. آموزش آموزش و آموزش تنها راه حل اين معضل است.