تقدیم به بچه های گل دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی – چکچک دشتی

والا چی بگم و چطور بگم

علارقم اینکه اصرار کردم در این فصل این برنامه ها اجرا نشه ولی شد .

گرما اذیت کرد .

سرویس بهداشتی نبود

من هم تحت فشار بودم طبق برنامه پیش برم (هر چند اصرار کننده هم نهایتا شاکی شد )

بهرحال همه چیز دست به دست هم داد که شرمنده دوستان بشم .

البته

دوستان هم از خجالت ما در اومدند (حق هم داشتند )

میدونین : همه برنامه های که در میانکاله اجرا کردم مخاطبینم عکاسهای حرفه ای طبیعت، اکو توریسم،لیدرهای در حال آموزش ،کوه نوردهای حرفه ای و...... بودند و برای همین اینطور شد .

باز هم شرمندم و امیدوارم همیشه سبز و گل تندرست باشید به امید دیدار دوباره

تقدیم به بچه های گل دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی

نام انگلیسی : Isabelline Wheatear

نام فرانسوی : Traquet Isabelle

نام علمی (لاتین) : Oenanthe isabellina

چطور پیدایش کنیم :

اندازه چکچک دشتی 16 سانتی متر است . این پرنده با اندازه بزرگ و ظاهر خاکی کمرنگ و یکدست مشخص می شود . پوشپرهای گوش آن تیره رنگ نیست ، بزرگی سر و منقارش جلب توجه می کند .
سیاهی دم آن خیلی پررنگ نیست ، به طرز خاصی می دود و دمش را با قدرت بالا و پایین می برد.
دمش اندکی کوتاه است و به صورت راست می نشیند.

نر و ماده همشکل هستند و به واسطه شاهپر سفید سرشانه، که به داخل بال های بزرگ شنی رفته و تضاد اندکی با روی تنه دارد، تشخیس داده می شوند.
دمگاهش سفید باریک و اغلب نوار انتهایی دم پهن تر و سیاه است.
هنگامی که پرواز می کند زیر بال ها و محل اتصال بالها به بدن نخودی سفید است.
نوار ابرویی پهن تر و در جلو چشم سفید تر است.

صدای پرنده:

صدای چکچک دشتی، ممتد و با قدرت و بدون خشونت و در انتها مانند سوت است. با مهارت زیاد صدای سایر پرندگان را تقلید می کند. و هنگام هشدار صدایش به صورت "ته جاک-ته جاک tjack-tjack" یا "هی یو- دی یو hiu-dio" شنیده می شود.

زیستگاه :

در استپ‌ها ، جلگه‌های لم‌یزرع و یا دامنه‌های پست و برهنه کوهستان به سر می برد.
در زمستان مناطق ماسه ای را ترجیح می دهد و به صورت عبوری در کشتزار ها دیده می شود.

در سوراخ دیواره کنار رودخانه یا دیوارها آشیانه می سازد.

پراکندگی :

چکچک دشتی پرنده ای است نیمه مهاجر و به تعداد زیاد دیده می شود

حفاظت:

برنامه حفاظتی برای این پرنده در نظر گرفته نشده است