طرح های سد سازی و انتقال آب، به یکی از بزرگ ترین عامل های مخرب آبخیزها و محیط های کوهستانی که در برگیرنده ی باارزش ترین زیستبوم ها هستند، بدل شده است.
تصمیم گیری درباره ی برهم زدن سامانه ی رودخانه ها و دیگر پیکره های آبی، در محیط های سیاسی- اقتصادی و به دست فن سالاران و سرمایه سالاران صورت می گیرد، ولی غالبا هنگامی که از بی فایدگی سدها در ارتقای کشاورزی یا تاثیر آن ها در تخریب بنیان جامعه های شکل گرفته در کناره ی رودها و تالاب ها و خورها صحبت می کنیم، به ما می گویند که شما تخصص ندارید و تصمیم گیری درباره ی فلان طرح سدسازی با کار کارشناسی صورت گرفته است. اما، این دروغی بیش نیست! واقعیت این است که اولا، موضوع دستکاری در وضع رودها و انتقال آب، یک امر چند جانبه ی اجتماعی و از نوع “حقوق عمومی” است که تصمیم گیری درباره ی آن باید با نظر جامعه های ذینفع (شامل نمایندگان همه ی انسان های عادی، و نه تنها گروه های متخصص)، و با در نظر گرفتن منافع دراز مدت سرزمین صورت گیرد. دوم این که، در واقعیت جاری جامعه، تصمیم اولیه درباره ی ساخت سد و طرح انتقال آب، به دست افرادی که هیچ تخصص ویژه ای در زمینه ی مسایل آب ندارند گرفته می شود و سپس برای اجرای طرح، یک گروه متخصص سازه و عمران را فرا می خوانند و با سهیم کردن آنان در گوشه ای از سود بی حساب طرح، امضای ایشان را هم می گیرند؛ چنان که امضای شماری متخصص (در واقع: صاحب مدرک) محیط زیست را هم برای توجیه قضیه، با همین روش “تقسیم سود” می گیرند!
امروزه، طرح های سد سازی به شکل وقیحانه ای با زیر آب بردن روستاها، مراتع، محوطه های تاریخی، و با خشکاندن بخش های عمده ای از مسیر رودها، و با نابود سازی تالاب ها و دریاچه ها، حقوق عمومی جامعه را پایمال می سازند و به پایه ی کشاورزی و دامداری و محیط زیست ضربه می زنند.
تا هنگامی که گروه های وسیعی از جامعه، به شناخت این امر نرسند و از حق خود در داشتن محیط زیستی سالم دفاع نکنند، در بر همین پاشنه خواهد چرخید… .
دانشجویان، و مسوولان محیط زیست گروه ها و باشگاه های کوه نوردی را به حضور در نشست امروز دانشگاه شریف دعوت می کنیم:
زمان: 4 تا 8 بعد ازظهر
مکان: دانشگاه شریف، دانشکده ی مهندسی شیمی، سالن سبز