با زمین مهربان باشیم
فرارسیدن نوروز و فصل شاداب شدن چهرهی طبیعت، بر همگان خجسته باد.
دیدوبازدیدها و رفتوآمدهای نوروزی، مهربانیها را فزونی میبخشد و از این رهگذر زمینهی افزایش «سرمایهی اجتماعی» را فراهم میسازد. تعطیل بودن بیشتر کسبوکارها نیز فرصتی است برای دور شدن از فضایی که ذهنها را فقط معطوف به پول درآوردن میسازد. حال، بیاییم…
* در فرصت نوروز، کمی بیشتر دربارهی مسوولیت خود نسبت به محیط زیست بیاندیشیم و در اینباره بیشتر بخوانیم.
* در میان خانواده و با دوستان و آشنایان، از زمین و زیباییهای بیمانند آن بگوییم و راهکارهای حفاظت از آن را طرح کنیم.
* اگر قصد سفر رفتن داریم، تا حد امکان منطقههای نزدیک به محل زندگی خود را انتخاب کنیم تا به سهم خویش، از افزودن بر بار ترافیک جادهها جلوگیری کنیم.
* اگر به دامان طبیعت پا گذاشتیم، به یاد داشته باشیم که زمینِ نرم و بارانخورده آمادهی زادآوری است؛ فقط در راههای پاکوب حرکت کنیم تا موجب لگدمال شدن بستر رویش نشویم.
* بهجای رفتن به سفرهای دور و دراز، بکوشیم که منطقهی خودمان را بهتر بشناسیم.
* در همهجا با رفتار خود، و هرجا که امکان آن باشد با گفتگو، پیام دوستی با زمین و زیستمندان آن را به دیگران برسانیم: زبالههای خود و بخشی از زبالههای رهاشده را جمع کنیم و به سطلهای زبالهی شهری برسانیم؛ هیچ گل و گیاهی را نچینیم و به هیچ درختی آسیب نرسانیم؛ مزاحم حیات وحش نشویم؛ به مقررات منطقههای حفاظتشده و میراثهای فرهنگی احترام بگذاریم؛ کمتر از خودروی شخصی استفاده کنیم؛ با خودروی شخصی فقط در جادهها برانیم و وارد پهنههای طبیعی نشویم؛ و آرام رانندگی کنیم تا موجب بروز تصادف نشویم، سوخت کمتری مصرف کنیم، و به حیات وحش آسیب نرسانیم.