دلاور نجفی که در زمان ریاست خانم جوادی بر سازمان حفاظت محیط زیست، معاون محیط طبیعی آن سازمان بود، نامه ی سرگشاده ای به خانم ابتکار نوشته است که خواندنی است:
بسمه تعالی
سرکار خانم دکتر ابتکار
رئیس محترم سازمان حفاظت محیط زیست
سلام علیکم
ضمن تبریک انتصاب سرکار عالی و آرزوی موفقیت در راستای حفظ ، صیانت و دفاع از محیط زیست کشور ، اینجانب با توجه به اینکه مدت چند سالی مسئولیت معاونت محیط طبیعی سازمان را در اختیار داشتم ، ضروری دیدم در راستای مساعدت به سازمان و سرکار عالی ، نکاتی چند را خدمت تان اعلام نمایم . امیدوارم صراحت لهجه اینجانب ،سرکار و سایر افرادی را که نامشان در ادامه برده خواهد شدآزرده نکند و این نکات در قالب نقد منصفانه و نصیحت مشفقانه قلمداد گردد :
1 ـ در سال پایانی مسئولیت سرکار عالی در دولت هشتم خصوصاً چند ماه آخر مجوزهایی صادر گردیدکه در دوره مدیریتی بعد از آن باعث بروز بحرانهای زیست محیطی در کشور گردید و علی رغم تلاش سازمان جهت رفع آنها، دستگاههای اجرایی با استناد به مجوزهای صادره از گذشته ، اغلب نظرشان را در دولت به کرسی نشاندند و کاری از دست ما به عنوان متولیان حفظ محیط زیست کشورساخته نبود . به جهت آنکه سرکار عالی خاطرات آن سالها را مرور کنید به چند مورد آن فهرست وار اشاره می کنم :
– واگذاری منطقه آشوراده به شرکت گردشگری ایران با قیمت بسیار پائین
– واگذاری بخشی از پارک ملی نایبنددر قالب مصوبه دولت وقت
– واگذاری عرصه در بندر مقام با مصوبه دولت وقت
– اجازه فعالیت معدنی در پناهگاه حیات وحش موته
– واگذاری چند نقطه در پارک ملی خجیر و سرخه حصار
– اجازه احداث جاده گلستان و تصویب طرح آن
– اجازه عبور کنار گذر انزلی
– اجازه عبور میانگذر ارومیه
– اجازه اکتشاف و استخراج نفت در قسمت جنوبی تالاب هور العظیم
– صدور پروانه شکار جهت شکارچیان عرب
سرکار خانم دکتر ابتکار ، در دوره بعد از مدیریت شما با پیگیری جدی سازمان و اقامه دعوی حقوقی و تلاش جدی افرادی همچون حامد فارابی ، ما موفق شدیم آشوراده را مجدداً به سازمان برگردانیم . عرصه واگذار شده در نایبند و بندر مقام پس گرفته شدند ولی سایر موارد همچنان محل دعوا و نزاع سازمان و دستگاههای باقی ماند و برخی از آنها هنوز حل نشده است .
2 ـ در دولتهای نهم و دهم حدوداً100 سفر استانی انجام و در هر کدام از این سفرها موارد متعددی از مصوبات استانی هیات دولت دارای مغایرت قوانین ،آئین نامه و الزامات زیست محیطی است. بخصوص معرفی مناطق نمونه گردشگری، احداث جاده ها ، احداث صنایع بزرگ از جمله
پترو شیمی و پالایشگاهها و …
اما با این حال مقاومت و ایستادگی رئیس اسبق سازمان سرکار خانم دکتر جوادی در مقابل دولت نهم ستودنی بود . چرا که بنده بارها شخصاً شاهد مشاجرات شدید ایشان با وزرای وقت بودم و این موضوع تا بدانجا پیش رفت که متاسفانه رئیس جمهور وقت در روز محیط بان سال 1387 با همان ادبیات خاص خود گفت : « ما که هر کاری می خواهیم بکنیم ، خانم جوادی موی دماغ ما میشود !»
البته این ایستادگی باعث گردید تا برخی موارد برغم اصرار دستگاههای دولتی و مسئولان استانی به تصویب نرسد و برخی پس از تصویب، اصلاح شود اما با تاسف پس از روی کار آمدن جناب آقای محمدی زاده مسیر اجرایی شدن این مصوبات هموار تر گردید و دستگاههای اجرائی توانستند طرحهای خود را به تصویب برسانند.
سرکار خانم دکتر ابتکار ، هم اکنون عرصه محیط زیست کشور بسان میدان مینی است که کار را برای شما دشوار خواهد نمود و خواهید دید که هر از چند گاهی خبر از تخریب جدیدی به گوش می رسد . ضرورت دارد از هم اکنون کارگروهی در سازمان ،کلیه مصوبات مغایر محیط زیست را احصاء نموده و سرکار عالی نیز تلاش نمائید تا حتی المقدور در دولت اصلاح لازم بعمل آید .
3 ـ موضوع توجه به محیط بانان و حمایت مادی و معنوی از آنان متاسفانه به یک شعار تبدیل شده است . خاطرم هست آقای محمدزاده در مراسم معارفه شان در سال 1388 سخنان خود را با این جمله آغاز کرد : (سلام برمحیط بانان عزیز ! ) ولی این محیط بانان در چهار سال گذشته بدترین وضعیت ممکن را داشتند . خواهر عزیز حقیقت آن است که محیط بانان سازمان از هیچ کس دل خوشی ندارند نه از شما و نه از ما ! و در مورد شما و ما قضاوت شان این است که می آییم و می رویم و حقوق چند میلیونی می گیریم و دلمان برای آنها نخواهد سوخت . این قضاوت غیر واقعی و
غیر منطقی هم نیست و آنچه تا کنون روی داده نیز همین بوده است ! سفرهای ما را با خدم وحشم و با کاروان ماشینهای لوکس به استانها می بینند ومحل استقرار خودشان در کوه و بیابان را با هتل های لوکس محل اقامت ما مقایسه می کنند ، و حتما ً از فیش حقوقمان هم خبر دارند ، پس چرا حرفشان منطقی نباشد ؟!
در خبرها خواندم که سرکار عالی وعده توجه بیشتر به این عزیزان را داده اید . حقیقتاً خیلی باور نکردم چرا که شما یک بار این فرصت را از دست داده بودید . اما امیدوارم این بار به قولتان عمل نمایید .
4 ـ واقعیت آن است که با روی کار آمدن سرکار عالی امید تازه ای در سازمان شکل گرفته است و بدنه سازمان که دوره سخت مدیریت آقای محمدی زاده را تجربه کرده است ، امیداوار است که بسیاری از نابسامانیهای گذشته سامان یابد . تجربه و آشنایی شما با مقوله محیط زیست این امید را تقویت و رشد و تعالی سازمان را ممکن خواهد ساخت . سازمانی که درسالهای گذشته یا بی اهمیت بوده است و یا جاده صاف کن دستگاههای توسعه ای . شاید این آخرین فرصت سازمان جهت کسب جایگاه واقعی اش باشد . البته مشروط بر اراده سرکار عالی و چشم پوشی از حضور برخی همکاران سابق تان ، جلوگیری از ریخت و پاش های دوره گذشته و ….
دلاور نجفی
معاون اسبق محیط طبیعی
سازمان حفاظت محیط زیست