زیست بوم- شینا انصاری : یکی از پرسش هایی که برای سالیان متمادی از جانب صاحبان صنایع و متقاضیان دریافت مجوزهای استقرار و بهره برداری از سازمان حفاظت محیط زیست مطرح می باشد این مطلب است، که چرا در ضوابط استقرار واحدهای صنعتی و تولیدی در کشور ما معیارهای سخت گیرانه ای همچون ملحوظ نمودن فواصل از مناطق سکونتگاهی و شاخص های به زعم متولیان صنعت « بازدارنده» مطمح نظر قرار می گیرد، در حالیکه در کشورهای توسعه یافته چنین ملاحظاتی ملاک نبوده و کارخانجات بزرگ در مرکز شهر و داخل بافت مسکونی مستقر هستند.
مطلب پیش رو می کوشد تا با نگاهی اجمالی به تجارب ایران و جهان در زمینه استقرار صنایع و بیان الگوهای منطقه بندی صنعتی در چند شهر بزرگ جهان، ضمن تاکید بر وجود چارچوب مشخص برای استقرار صنایع در جهان، به ضرورت های اتخاذ سیاست های هدایتگرانه برای جانمایی صنعت در کشورهای در حال توسعه بپردازد .
تجارب جهانی در زمینه استقرار صنایع :