عباس محمدی- سبزپرس
آقای رییس جمهور! ما محیطزیستی‌ها، سخت نگران این هستیم که گزینه‌ی شما برای ریاست بر سازمان حفاظت محیط زیست چه کسی است!
آقای رییس جمهور! محیط زیست، مهم‌ترین مساله‌ی کشور است؛ هوایی که هر ثانیه تنفس می‌کنیم، سمی است که عمر و هوش و سلامت بچه‌های بی‌گناه ما را کم می‌کند، آبی که می‌نوشیم آلوده است، منابع آب‌مان برای کشاورزی با سرعتی هراس‌انگیز رو به کاهش است، خاک کشور در حال از دست رفتن است، و ثروت زیستی سرزمین‌مان هر روز کمتر و کمتر می‌شود… . برای ریاست بر سازمان حفاظت محیط زیست و مدیریت این همه گرفتاری و کم کردن شیب تخریب طبیعت کشور، داشتن حسن نیت و مدرک دانشگاهی کافی نیست؛ موضوع محیط زیست، امری چندجانبه و اجتماعی است و کسی می‌تواند آن را اداره کند که عرق آن را داشته باشد، در آن زمینه کار کرده باشد، خاک کوه و بیابان را خورده باشد، و ارتباط سیستماتیک با مدیران و فعالان این حوزه داشته باشد. حفظ محیط زیست ایران (و هر جای دیگر) فقط با سخن‌پردازی و نوشتن برنامه‌های خوش‌پرداخت به جایی نمی‌رسد، و همچنین از عهده‌ی کسانی که خود را در حوزه‌ی دانشگاه محدود کرده و ارتباط فعال با جامعه نداشته‌اند، نیز برنمی‌آید.
رییس سازمان حفاظت محیط زیست باید فردی باسابقه در این حوزه باشد و دلسوزان و فعالان محیط زیست کشور او را بشناسند. این فرد باید در کارنامه‌ی شغلی خود، در نوشته‌ها و گفتارهایش، در برخوردش با تخریبگران سرزمین، و در رویارویی با مدعیان “عمران و توسعه” که از این دو واژه فقط ساخت و ساز را در ذهن دارند، نشان داده باشد که حفظ محیط زیست اولویت بزرگ زندگی او است. شما فرصت ندارید که یک مدیر خوب اما بیگانه با محیط زیست را بدل به یک دوستدار و حافظ هوا و آب و خاک کنید، اما می‌توانید یک دلبسته‌ی فعال محیط زیست را در اندک زمانی تبدیل به یک رییس سازمان کارآمد کنید.
آقای رییس جمهور! جامعه‌ی محیط زیستی کشور انتظار دارد که به سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان چرخ پنجم کابینه نگاه نکنید. “کاسه‌ی شکسته‌ی” محیط زیست ایران، برای آن که ترمیم شود، به شخصی قوی از بدنه‌ی جامعه‌ی محیط زیستی‌ها نیاز دارد، نه به افراد سیاسی که از حوزه‌های دیگر به این سازمان وارد شوند، و نه به افرادی که از ساخت و سازگرایان حرف‌شنوی دارند.
لطفا در انتخاب خودتان دقت کنید و مشاوره‌هایی را که فعالان این حوزه تقدیم‌تان کرده‌اند، در نظر بگیرید… .