نمیدانم دلیل اینکه بسیاری از کوهنوردان در نوشتن و مستند سازی فعالیتها و تجربههای خود کوتاهی میکنند چیست؟
تنبلی؟
کمبود روحیهی مشارکتجو؟
بیاعتقادی به اثربخشی این میراث معنوی؟
و یا هر دلیل دیگری که شما میپندارید
به دلیل همین کوتاهی کردنها بخش مهمی از تاریخ کوهنوردی ایران و بسیاری فعالیتهای شاخص هنوز ناگفته و ناآشکارند، زیادند کسانی که شرح کارهایش را دیگران نوشته و ثبت کردهاند.
عکس قدیمی از نعمت اخضری
از وبلاگ کوهستان – محمد حسن نجاریان
در بین پیشکسوتان کوهنوردی جلیل کتیبهای بیش از دیگران و تا آخرین روزهای زندگی همچنان مینوشت و میخواند، محمود اجل را باید نام برد که یکسره مینوشت و میسرود و تصویرگری میکرد.
نعمت اخضری از پیشکسوتان کوهنوردی ایران در وبلاگ akhzari.blogfa.com مینویسد و چه خوب که مینویسد.
از یاد نبریم محمد باقر عیوضی را که او هم مینویسد http://bagher-eivazi.com و چه خوب که او هم مینویسد
پ ن
از فواد عزیز ممنونم که در بارهی نعمت اخضری نوشت!