معصومه ابتكار، احمد مسجدجامعی، اسماعیل كهرم، فاطمه چهل‌امیرانی (همسر
شهید باكری) و ژیلا بدیهیان (همسر شهید همت) در نامه‌ای خطاب به اسماعیل
رضایی، پدر مرحوم مجتبی رضایی كه در سال 87 توسط یك محیط‌بان در منطقه دنا
كشته شد، از او درخواست كرده‌اند این محیط‌بان را عفو كند.
متن كامل نامه به این شرح است:
جناب آقای اسماعیل رضایی
پدر عزیز، معلم رزمنده و خستگی‌ناپذیر
ضمن تسلیت ضایعه غم‌انگیز درگذشت فرزند برومندتان، نامه شما به مقام معظم
رهبری را خواندیم و سخت متاثر شدیم؛ از رنجی كه كشیده‌اید، از داغی كه بر
دل دارید و كیست كه نداند داغ پسر رعنا و رشیدی چون مرحوم مجتبی رضایی چه
ضایعه دردناكی است بر پیكر یك خانواده كه گاه زمین و زمان هم تاب تحمل
اشك‌های مادرش را ندارد.
سخت است عمری را به مبارزه با دشمن بعثی بگذرانی و بعد از آن با كوله باری
از زخم‌ها و خاطره‌ها به كلاس‌های درس بازگردی تا جوانانی برای فردای این
ملك تربیت كنی.
خوب می‌فهمیم چه رشادت‌ها كرده‌ای و خدا را گواه می‌گیریم وقتی نامه شما را
خواندیم، گویی آن مصایب را تجربه كردیم. شاید به همین دلیل به خود جسارت
نگارش این نامه را دادیم.
آقای رضایی، پدر عزیز
در نامه خود به آیت‌الله خامنه‌ای اشاراتی در مورد سنت‌های رایج در
بویراحمد داشته‌اید كه به تمامی در مقابل آنها ایستاده‌اید. ما همین جا از
شما سپاسگزاریم كه به جای نابودی خانواده، بستگان و خویشان مقتول، برای
اولین بار در تاریخ آن قوم حتی یك برگ كاغذ نیز از خانواده قاتل به آتش
كشیده نشد. قدردان شماییم كه بزرگوارانه توصیه كردید به پدر یا برادران
قاتل نباید بی‌احترامی شود. شایسته بود اقدام شما كه خانواده‌ای فرهنگی
هستید و همه چیز را به قوه‌قضاییه سپردید.
شما مقام معلمی را در اینجا تكمیل كردید كه توانستید مقابل این رسوم نادرست
بایستید و جوانان رشید قوم را، به خویشتن‌داری و پذیرش قانون واداشته‌اید؛
كاری كه تنها از یك انسان فرهنگی و مقید به قانون و شرع برمی‌آمد و بس.
جناب رضایی
تقاضایی می‌كنیم كه یقین داریم در صورت اجابت، نام شما نه تنها در بلندای
تاریخ قوم بلكه در تاریخ كشور ثبت خواهد شد. شما امروز در مقام یك رزمنده،
یك معلم، یك پدر و یك مسلمان شیعه می‌توانید، با گذشت از خون این شكاربان
ناآگاه، به مناسبت در پیش بودن اعیاد مبارك قربان و غدیر به فرزندان ایران
درس صلح، دوستی و عفو دهید.
آقای رضایی
ما آنچه كه می‌گوییم نه برای حمایت از قاتل فرزند شماست، بلكه برای آن است
كه در مقطع كنونی احساس می‌شود كشورمان بیش از هرچیز نیازمند گذشت، همدلی و
سرمشقی از یك معلم فداكار در كتاب‌های درسی و تاریخ آینده دارد.
اكنون اختیار قصاص یا عفو تمامی بر عهده شماست و ما از خداوند مسئلت داریم شما را در این تصمیم یاری
و سرافرازی شما را روز افزون فرماید.