امروز صبح که رسیدم پژوهشکده، حال و هوای به هم ریخته ای داشت. همکاران پچ پچ می کردند و احساس یک اظطراب پنهان را به انسان القاء می کردند. چه خبره، رییس پژوهشکده عوض شده است! همین!
البته در اینکه ظرف شش سال گذشته سرعت در تعویض رییس های یک موسسه یا معاونتهای سازمان در هر ارگانی باب شده و اگر این اتفاق نیافتد باید تعجب کرد که شکی نیست ولی جالب اینجاست که در دو سه سال اخیر نحوه تغییرات و عوض کردنها دیدنی شده و یک شبه کن فیکون می شود. جالب اینجا بود که تمامی افرادی که اظهار نظر می کردند، از این تغییر تحت عنوان کودتا یاد می کردند. (چه کسانی که از این تغییر راضی بودند و چه کسانی که راضی نبودند).
در هر صورت ما صبح با یک تودیع و معارفه مواجه بودیم که در نوع خود در این پژوهشکده و مرکز سابق بی نظیر بود. فقط جای شکرش باقی است که کسی به ریاست انتخاب شد که خود استخوان خورد کرده مرکز تحقیقات آبخیزداری بود و مدتی به عنوان رییس مرکز خدمت کرده بود و از اوضاع و احوال اینجا به خوبی آگاه است. خدا را صدهزار مرتبه شکر حداقل فرد غریبه ای به سیستم اجبار نشد. برای هر دو رییس جدید و سابق آرزوی موفقیت می کنم.
بگذریم نمی خواستم خیلی مقدمه چینی کنم. غرض این بود که در صحبتهای جناب دکتر پرهمت معاونت محترم سازمان تحقیقات کشاورزی نکته ای بیش از همه فکر مرا به خود مشغول کرد که البته رفرنس آن مشخص شد ولی نمی دانم تا چه حد صحت دارد. شما چه فکر می کنید؟
صحبت این بود که ایشان فرمودند:
بنا به گفته مدیران سازمان جنگلها و مراتع و آبخیزداری کشور روند تخریب جنگلهای کشور متوقف شده و به سوی احیاء پیش می رویم.
آیا این واقعن حقیقت دارد؟