مي گويند؛
استان لرستان به عنوان بام طبیعت ایران میزبان یکی از غنی ترین رویشگاه های اصلی گونه منحصر به فرد بلوط در غرب کشور است که از لحاظ وسعت جنگل بعد از استان های فارس و خراسان جنوبی در رده سوم کشور قرار گرفته است. همچنین جنگلهای استان لرستان در بین استانهای زاگرس نشین بعد از استان فارس در رده دوم قرار دارد. در سالهای اخیر جنگلهای زاگرس تهدیدات بسیاری را تجربه کرده و در این بین بخش عظیمی از وسعت این جنگلهای ارزشمند از دست رفته اند. استان لرستان نیز از گزند آسیبها در امان نمانده و متاسفانه تخریبهای خرد و کلان بسیاری را تجربه کرده است.
در كجاي دنيا اينگونه منابع طبيعي و مراتع خود را به حال خود رها كرده و يا مي كنند كه ما براي چنين نعمت ارزشمندي تره هم خورد نمي كنيم؟
در كجاي اين دنيا چنين وسعت ارزشمندي در برابر خطرات احتمالي بدون هيچ گونه امكانات به روزي نگه داري مي شود؟ سوال اصلي اينجاست؛ آيا اصلا حفظ منابع طبيعي و مراتع اين سرزمين براي ما مهم است؟ آيا مهم است كه امروز دلسوزان منابع طبيعي شهرستان پلدختر 5 ساعت پياده روي كنند تا به آتش برسند و چشمانشان به آسمان باشد تا شايد امكانات از مركز برسد؟ آيا به راستي اين رسم پاسداشت داشته هاي طبيعي اين سرزمين است…!!!
گزارش تصويري / آتش سوزي در منابع طبيعي استان لرستان