امروزه هرگونه اقدامی درزمينه مکانيابی و ساماندهی صنايع رعايت دقيق ملاحظات زيست محيطی را می طلبد که اين امر خود در راستای اهداف توسعه پايدارو حفظ کيفيت عوامل محيط زندگی قرار دارد. بديهی است که اعمال مديريت زيست محيطی به ابزارهايی از قبيل :قوانين ، تحقيقات،نهادهای علمی گسترده،تشکيلات اداری و سازمانی،استانداردهای دقيق،کارشناسان خبره،آگاهی و تنوير افکار عمومی ومشارکتهای مردمی همچنين منابع مالی کافی نيازمند است.درواقع مي توان گفت:اعمال مديريت زيست محيطی مستلزم فراهم نمودن زيرساختهای علمی اقتصادی و اداری مناسب می باشد.
يکی از بزرگترين معضلات مربوط به کلانشهرها حضورو موقعيت مکانی نامناسب برخی صنايع وکارخانه ها(بخصوص صنايع بزرگ آلاينده)در فواصل دور ونزديک به محيطهای شهری می باشد که با توجه به گسترش بدون ضابطه واحدهای توليدی-صنعتی در شهرهای بزرگ و عدم کنترل بهينه آلاينده های خروجی آنها بويژه آب و هوا شاهد برهم خوردن تعادل زيست محيطی در اين محدوده هاهستيم.
