ساعت نه شب. از حدود هشت صبح کار کرده اند. ظهرِ چهل و اندی درجه ای را بدون سرپناه زیر آفتاب بوده اند و همچنان تا حدود دوازده شب دور میدان خواهند چرخید.
استیصال, درماندگی, زجرکشیدگی و مظلومیت از چهره و رفتارشان آشکار است.
اگر این تفریح انسانها اسمش “ظلم آشکار” نیست پس چیست؟!
#حیوان_آزاری و تجاوز به #حقوق_حیوانات اَشکال متفاوتی دارد. حیوان آزاری در انظار عمومی و بویژه محیط های شهری از جمله مواردیست که می تواند منجر به گسترش حیوان ستیزی شود. از اینروست که در همه جای دنیا حامیان حقوق حیوانات جنگ پایان ناپذیری با این مظاهرحیوان آزاری, از سیرک حیوانات تا #باغ_وحش, #دلفیناریوم و #اسب_درشکه دارند. قطعا کمیت و کیفیت اسبهایی که بدین شکل آزار می بینند در مقایسه با حیواناتی که روزانه در #کشتارگاه ها سلاخی می شوند هیچ است. اما اثرات روانی و تبلیغی بسیار بدی در ذهن و روان شهروندان دارد.
در خصوص دلایل پویش #نجات_اسب_درشکه در روزهای آینده به تفصیل خواهم نوشت اما علی الحساب تا آن روز و حتی پس از آن, از کسانی که با کباب جسد مرغ و گوسفند سلفی می گیرند و ادعای #حمایت_از_حیوانات, #حیات_وحش و #محیط_زیست را دارند انتظار همراهی و درک اهمیت این پویش نمی رود