در شرايط ويژه بعضي جانوران بخاطر خصيصه فردي بهتر از بقيه بقاء پيدا نموده و تجديد نسل مي نمايند. اين خصيصه به مرور زمان تا سطح جمعيت که نسل همان فرد تلقي مي گردد ارتقاء مي يابد. اين همان نظريه انتخاب طبيعي جمعيت سازگار به محيط زيستگاه خاص بوده که اعتقاد بر اين است که متکي به ژن خاص مي باشد. بنابر اين انتخاب طبيعي در مرحله اول طي رقابت بين ژن هاي افراد يک گونه انجام مي گيردلذا اين نظريه که ميگويد اگر زيستگاه در معرض خطر قرار گرفت حيات وحش را مي توان به ديگر زيستگاه ها انتقال داد مردود است. همانطور گروه انتخاب شده از يک گونه با گروه های انتخاب شده از ديگر گونه در يک رقابت تنگاتنک براي تامين نياز هاي زندگي، طعمه بودن براي ديگر جانوران، امراض و انهدام و کمبود زيستگاه قرار مي گيرند. مقاومترين و سازگارترين گونه ها انتخاب و با همديگر و محيط اطراف يک حالت تعادل فراهم مي آورند. اساس نظريه بر اين متکي ميباشد که طي اين فرايند طبيعي هر "گونه ای انتخاب شده" آشيانه (Niche) خاص خود را پيدا مي کند. آشيانه به محدوده از محيط زيست با متغير های لازم که موجود ويژه بتواند زندگي و توليد مثل نمايد گفته مي شود. آشيانه با توجه به نياز غذايي، اندازه، رنگ، رفتار گونه بطور طبيعي انتخاب مي گردد.
ادامه دارد
