دکتر محمد آسیایی
عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
دکتر ناصر خیابانی
عضو هیئت علمی مؤسسه عالی آموزش و پرورش مدیریت و برنامه ریزی
بقیتالله موسوی
کارشناس ارشد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی میزان تغییر در انتشار آلایندههای زیستمحیطی ناشی از مصرف حاملهای انرژی در بخش صنعت بعد از حذف یارانه آنها است. برای این منظور ابتدا توابع تقاضا برای این حاملها در بخش صنایع دو رقمی برای سالهای 1374 تا 1386 تخمین زده شد. روششناسی مورداستفاده در ابتدا مبتنی بر تابع هزینه ترانسلوگ دومرحلهای است که در مرحله اول توابع تقاضا برای زیر مدل انرژی (برق، گازوئیل و سایر حاملهای انرژی) را تخمین زدهایم. سپس با استفاده از محاسبه کششهای قیمتی، میزان تغییر در مصرف حاملهای انرژی بعد از حذف یارانه آنها را محاسبه نمودیم. در نهایت، با استفاده از ضرایب انتشار آلودگی و میزان تغییر در مصرف هر یک از حاملها، میزان تغییر در انتشار آلایندهها را بدست آوردهایم. مهمترین دستاوردهای این تحقیق عبارتند از:
1- کشش خودقیمتی پیندیک برای الکتریسیته نشان میدهد که با یک درصد افزایش در قیمت الکتریسیته، مقدار مصرف آن برای صنایع مورد بررسی حدود 0/78 درصد کاهش مییابد.
2- کشش خودقیمتی پیندیک برای گازوئیل بیانگر این است که با یک درصد تغییر در قیمت این حامل انرژی، مصرف آن حدود 0/34 درصد در جهت عکس تغییر قیمت، تغییر میکند.
3- بزرگترین کشش خودقیمتی پیندیک برای سایر حاملهای انرژی بدست آمده است. این کشش این مفهوم را دربردارد که با یک درصد تغییر در قیمت سایر حاملهای انرزی، میزان مصرف آنها بیش از 0/78 درصد کاهش مییابد.
4- بیشترین میزان کاهش آلودگی برای هر یک از حاملهای انرژی، مربوط به انتشارات CO2 است. البته بیشترین گاز آلاینده منتشرشده در صنایع موردبحث نیز به انتشارات CO2 برمیگردد.