دریاچه ارومیه









دریاچه ارومیه


  







درياچه اروميه بزرگترين سطح آبي كشور بوده كه مابين دو استان آذربايجان غربي و شرقي قرار دارد . ميانگين طول ان  بطور تقريب 140 كيلومتر و پهناي ان بين 16 الي 63 كيلومتر متغير است . وسعت درياچه بر اساس عكس هاي ماهوارهاي در سال    1990 معادل 5263 كيلومتر مربع بر اورد شده است ،  اما مساحت متوسط درياچه را در حدود 5500 كيلومتر مربع تخمين زده اند   .  عمق متوسط اين درياچه 4/5 متر و حداكثر عمق 13 متر در شمال درياچه و حجم تقريبي آن 31 ميليارد متر مكعب مي باشد .


  درياچه اروميه از دو محيط آبي و خشكي تشكيل شده است :
 1- محيط آبي
 2- محيط خشكي


    اهميت و ارزش پارك ملي :
– ارزش حفاظتي به جهت داشتن انواع گونه هاي حيات وحش
  –  ارزش حفاظتي به جهت داشتن انواع گونه هاي پوشش گياهي در سطح جزاير
 –   ايجاد تعادل طبيعي در منطقه آذربايجان
 –  ارزش توريستي ، تفريحي و اجتماعي
 –  داشتن عناويني بمانند : پارك ملي ، اندو ختگاه زيست سپهر و تالاب بين المللي 
 –   ارزش طبي ( لجن درماني )
  –  ذخيره گاه زيست سپهر
   – تالاب بين المللي ( ثبت شده در كنوانسيون رامسر ) 


جزاير پارك ملي درياچه اروميه
 پارك ملي درياچه اروميه شامل 102 جزيره بزرگ و كوچك مي باشد كه مهمترين آنها عبارتند از :


 















  جزيره كبودان ( قويون داغي ) با 3125 هكتار مساحت


 جزيره اشك با 1250 هكتار مساحت


 جزيره اسپير با 1250 هكتار مساحت


 جزيره آرزو با 800 هكتار مساحت


 جزاير نهگانه ( محل تخمگذاري پرندگان)


 


مشخصات حوزه آبریز دریاچه ارومیه
وسعت حوزه : 51876 كيلومتر مربع
 
  عمده ترين اجزاي تشكيل دهنده 
تپه ها                               21 0/0
نواحي كوهستاني                38 0/0
فلاتها و تراسهاي فوقاني       2/11 0/0
 
 منابع آب دریاچه ارومیه   
21 رودخانه دائمي و 7 رود خانه فصلي و 39 مسيل
 چشمه هاي داخل درياچه
 بارشهاي مستقيم باران و برف
ویژگیهای زیستی دریاچه ارومیه
 1- حوضه درياچه اروميه جزو تقسيم بندي هاي مركز تنوع گياهان WWF  و IUCN    قرار دارد .               
2- در حوضه اكولوژيكي درياچه اروميه 546 گونه گياهي به ثبت رسيده است .
جوامع گياهي اصلي عبارتند از :
گياهان شور پسند  ( Halophytic   )
گياهان شن پسند ( pseammaphytic  )
گياهان خشكي زي ( Xerophytic )
گياهان آب پسند ( Hydrophtic   )
3- درياچه اروميه شامل انبوه فراواني از جلبك هاي سبز – آبي مي باشد .
توليد بالاي اين جلبكها اساس زنجيره غذايي را ايجاد مينمايد .
4- در حوزه اكولوژيكي درياچه اروميه ،27 گونه پستاندار ،  212 گونه پرنده ، 41 گونه خزنده ، 7 گونه دوزيست و 26 گونه ماهي وجود دارد .
5- درياچه اروميه زيستگاه زمستان گذراني گروههاي بزرگي از مرغان آبزي  ( بويژه اردكها و مرغان دراز پا Waders ) مي باشد . علاوه بر اين بزرگترين كلنيهاي توليد مثلي فلامينگو در ايران و همچنين پليكان سفيد را پذيرا مي شود .
6- دو نوع از پستانداران در معرض نابودي به جزاير پارك ملي درياچه اروميه معرفي و در آنجا جمعيت آنها افزايش يافت . اين دو نوع پستاندار گوزن زرد ايراني  Dama  mesopotamica و قوچ و ميش ارمني  Ovis  orientalis  gimelini  مي باشد .  
7- مهمترين بي مهره آبزي درياچه اروميه  Artemia  urmiana  مي باشد كه يك گونه ميگوي بومي آب شور است . اين جانور از رده سخت پوستان بوده و تامين كننده غذاي بسياري از گونه هاي مهم پرندگان ( فلامينگو ) مي باشد .
8- در درياچه اروميه تعداد زيادي زيستگاه هاي آبي و خشكي وجود دارد . 17 سايت بحراني شامل خود درياچه بعضي زيستگاه هاي خشكي مهم و تالابهاي اطراف درياچه به عنوان مهمترين نواحي جهت مديريت حفاظتي و حمايتي مطرح شده اند .
گونه هاي در معرض تهديد پرندگان ثبت شده در حوزه اكولوژيكي درياچه اروميه(سال 1379 IUCN)
با كلان كوچك  –   اردك بلوطي  –  غاز پيشاني سفيد كوچك  –   خروس كولي دشتي –  عروس غاز –  ميش مرغ –  اردك مرمري –  متاي پاسرخ –   اردك سرسفيد –  دليجه كوچك

Posted in: دسته‌بندی نشده