همه کسانی که روز گذشته بازی تیم استقلال در برابر بوریرام تایلند را دیدند اذعان دارند که آندرانیک تیموریان ستاره مسابقه ای بود که منجر به راهیابی استقلال به جمع چهار تیم برتر آسیا شد. آندو پایه گذار گل اول استقلال بود و گل دوم نیز حاصل شوت دیدنی او بود اما زیباترین حرکت آندو هیچ کدام از این دو نبود.
زیباترین صحنه زمانی خلق شد که آندو حشره ای (پروانه یا سنجاقک) را از میان چمن های ورزشگاه برداشت و به بیرون زمین برد تا زیر گام های مردان حاضر در میدان نمیرد. (اینجا)
راست اینست که این روزها بیش از هر زمانی به خلق چنین صحنه هایی در میادین ورزشی نیاز داریم. در فوتبالی که برای چشم نخوردن و موفقیت بازیکنان شاهد قربانی کردن حیوانات در ورزشگاه ها و محل های تمرین هستیم(اینجا و اینجا)، در فوتبالی که تیتر روزنامه های ورزشی اش «شیشلیک قو» و «کباب قو» است( اینجا)، در فوتبالی که در ورزشگاه هایش شاهد رنگ کردن کبوترهای بی گناه هستیم (اینجا) بیش از هر زمانی به ترویج فرهنگ حیوان دوستی و احترام به طبیعت نیاز داریم.
پیش از این بارها در همین وبلاگ (اینجا و اینجا) نوشته بودم که همچون بسیاری از کشورهای دنیا باید از ظرفیت ورزشکاران و هنرمندان برای پیشبرد فرهنگ حفظ محیط زیست استفاده کرد. ورزشکاران ما اگر آموزش ببینند می توانند سفرای خوبی برای ترویج فرهنگ حفاظت از طبیعت باشند، همانطوریکه ماه گذشته انجمن یوزپلنگ ایرانی چنین کرد. (اینجا)