شورای آمایش سرزمین در جلسه مورخ 17/7/1391 به استناد ماده 182قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران-مصوب1389- تصویب نمود:
راهبردهای بلند مدت توسعه بخش آب از منظر آمایش سرزمین
در راستای پیشبرد سیاست های کلی آمایش سرزمین و با رعایت اصول مصوب آمایش سرزمین از جمله وحدت و یکپارچگی سرزمین، رفع محرومیت ها، گسترش عدالت اجتماعی و تعادل های منطقه ای ، افزایش کارایی و بازدهی اقتصادی، حفاظت محیط زیست و احیای منابع طبیعی و رعایت ملاحظات دفاعی- امنیتی، راهبردهای بلند مدت توسعه بخش آب از منظر آمایش سرزمین به شرح ذیل تعیین می شود:
1-اصلاح ساختارمدیریت منابع آب کشوردر سه سطح ملی، حوضه های آبریز و محلی با رویکرد مدیریت جامع، تمرکززدایی و مشارکت مردم و ذی نفعان و سازمان های غیردولتی در فرایند تصمیم سازی و مدیریت بهره برداری و نگهداری.
2-بهره برداری بهینه از منابع آب کشور در هریک از حوضه های آبریز با رعایت قابلیت تجدیدپذیری کمی و کیفی منابع آب، سازگار با اقلیم، کاهش بیلان منفی دشت ها، توسعه استفاده از آب های غیرمتعارف، بازچرخانی آب و استحصال از آب های سطحی بر اساس اصول توسعه پایدار و با توجه به تامین نیاز محیط های طبیعی آبی در سطح حوضه های آبریز
3-تامین آب مورد نیاز سکونتگاه ها و مراکز صنعتی، کشاورزی و خدماتی در کلیه مناطق کشور با استفاده از روش های سازه ای* و غیرسازه ای* مناسب و متناسب با ظرفیت آبی موجود.
4-تقویت هم افزایی و هماهنگی بین برنامه های توسعه بخش آب با طرح های آمایش سرزمین و توسعه کالبدی با رعایت اصول پدافند غیرعامل.