اعتراض مردم روستاهای مینودشت به ادامه پروژه
نویسنده: الهه موسوی (elahemousavi87@gmail. com)
خانه هایشان در اثر انفجارهای پیاپی ترک خورده و هر لحظه ممکن است بر سرشان بریزد و بچه هایشان مجبورند پای پیاده هر روز پنج کیلومتر را تا شهر بروند و برگردند
اهالی دو روستای حاشیه سد نرماب چلچای گلستان در اعتراض به برطرف نشدن مشکلات شان سه روز پیاپی با نشستن در میانه جاده ارتباطی کارگاه سد، آن را تعطیل کردند. پیش از این آنها در نامه یی خطاب به مقامات عالیرتبه از ایشان خواسته بودند که نسبت به رفع بحران ها و انتقال به روستای جدید، دستورات لازم را به مسوولان جمهوری اسلامی بدهند. این دومین باری است که مردم این دو روستا از مقامات عالیرتبه برای حل بحران های خود در رابطه با سد نرماب استمداد کرده اند. در همین حال آنها بارها با ارسال نامه های متعددی خطاب به استانداری گلستان، امام جمعه، دادستان، فرماندار، بخشدار مینودشت و مدیران کارگاه و پروژه سد نرماب، خواسته های خود را بیان کرده اند. همچنین در نامه هایی جداگانه از رییس جمهوری خواستار حل این معضلات شده اند.
از سوی دیگر طی دو سالی که از ساخت این بزرگ ترین سد استان می گذرد مسوولان بارها بر رفع مشکلات اهالی همجوار تاکید کرده اند: از جمله معاون عمرانی استاندار گلستان در شهریور سال ۹۰ به رسانه ها اعلام کرد: «برای جابه جایی روستاهای مورد نظر در مدت زمان کوتاه، باید تمام مقدمات اجرای تاسیسات در سایت جدید به زودی فراهم شود و لازم است که تمام دستگاه های اجرایی استان در به نتیجه رسیدن این طرح در مدت زمان کوتاه همکاری کنند و برای احداث تاسیسات زیربنایی از جمله برق، گاز، آب و تلفن در محل سایت جدید روستاهای واقع در مخزن سد، اعتبارات مورد نیاز اجرای تاسیسات مذکور را پیش بینی و در اجرای آن همکاری داشته باشند.»… هفته گذشته در یک روز سرد نیمه ابری به روستای جنگلده مینودشت در استان گلستان می روم: باد مغز استخوان را می سوزاند: اما تا امروز، سه روز است که مردم جنگلده مخصوصا زنان را نتوانسته از جایشان تکان دهد. آنها اصرار دارند که زندگی شان با ساخت سد دگرگون شده و آسایش شان را از دست داده اند: حالانیز میان آسمان و زمین در حرکتند. خانه هایشان در اثر انفجارهای پیاپی ترک خورده و هر لحظه ممکن است بر سرشان بریزد و بچه هایشان مجبورند پای پیاده هر روز پنج کیلومتر را تا شهر بروند و برگردند: چرا که جاده در اثر رفت و آمد کامیون ها و ماشین آلات سنگین سدسازی در روزهای بارانی گل آلود شده و هیچ راننده یی حاضر نمی شود آنها را سوار کند. تکلیف شان روشن نیست و تازه عروس ها و دامادها نه خانه دارند و نه زندگی: چون تا انتقال به روستای جدید، مجوز ساخت هیچ خانه یا اضافه کردن اتاقی داده نمی شود. حالامردم این دو روستا مانده اند و یک دنیا مصیبت: مصیبت هایی که به خیالشان تا امروز باید حل می شد: اما آنها بر این گمان اند که حالاحالاها ادامه خواهد داشت. آنها می گویند که تا این مسائل حل نشود جاده را باز نمی کنند که کارگاه به کارش ادامه دهد. کشمکش ها در بین سازندگان سد نرماب و اهالی روستاهای همجوار در حالی ادامه دارد که این، سومین باری است که روستاییان با تجمع در مقابل کارگاه مجری، اعتراض های خود را بیان کرده اند. بار نخست یازدهم دی ماه سال ۹۰ و بار دوم۲۸ فروردین ۹۱: حالابار سومی است که سه روز ممتد زنان در جاده جنگلده نشسته اند و بر مطالبات شهروندی شان پای می فشارند. مدارکی که روستاییان به خبرنگار «اعتماد» ارائه کردند، حاکی است که در جریان اعتراض های گذشته، مسوولان سد نرماب با دادن تعهد مبنی بر حل مشکلات آنها، خواسته اند جاده باز شده و کار کارگاه از سر گرفته شود: اما با ادامه کار و گذشتن زمان بیشتر، مسائل آنان حل نشده و همچنان به قوت خود باقی است. اما مسوولان پروژه نیز می گویند که تمام تلاش خود را برای حل مشکلات مردم کرده اند و اگر بودجه مصوب تامین شود و به دست آنها برسد، می توانند در جهت رفع آن سرعت بیشتری داشته باشند. ….حسینعلی ممشلی، رییس شورای روستای جنگلده بالابه خبرنگار «اعتماد» گفت: «مردم حق دارند و اگر تکلیف مردم را روشن کنند مشکلات حل می شود. الان وقتی باران می آید جاده گل آلود است و وقتی هوا صاف است گرد و خاک. مردم در سختی افتاده اند. کسانی که مریض دارند مشکل شان بیشتر است.» او گفت: «اگر به مشکلات مردم رسیدگی کنند برای ادامه طرح مخالفتی وجود نخواهد داشت. درباره زمین ها هم مشکلی وجود ندارد و مردم نگران نباشند. دولت جمهوری اسلامی هرگز مردم را سرگردان نخواهد کرد. پیمانکار هم این کار را نمی کند و اگر این کوتاهی صورت بگیرد ما خودمان با آنها برخورد خواهیم کرد. پیمانکار به مدت چهار ماه زمان خواسته است تا مشکلات زمین، مسکن و جاده را با رضایت مردم حل کند.» …مدیر طرح سد نرماب درباره مشکلات مردم و اعتراض های مردم تجمع کننده به روزنامه اعتماد گفت: «میزان ؟هکتار زمین در منطقه یی نزدیک همان روستا به نام «آرام تخته» برای مکان جدید روستا در نظر گرفتیم که سازمان مسکن برای مسکن مهر در نظر گرفته بود و با توجه به عدم احداث مسکن مهر، ما آن را خریداری کردیم.»او درباره ادامه پیگیری نیازهای مردم روستا برای اسکان در مکان جدید گفت: « در ادامه کار، واگذاری اراضی مسکن مهر به کمیسیون ماده ؟نهاد ریاست جمهوری رسید و با پیگیری های ما از طریق استانداری، با وجود زمانبر بودن آن، در مهرماه سال جاری بالاخره با اصرار ما مبنی بر حل مشکلات مردم این روستاها، موافقت کمیسیون ماده ؟نهاد ریاست جمهوری اخذ شد ولی هنوز ابلاغ آن به دست ما نرسیده است. با این همه، ما کار آماده سازی را آغاز کرده ایم.» ضیایی درباره طولانی شدن روند نقل و انتقال روستا به مکان جدید و مشخص شدن تکلیف نهایی مردم گفت: «ما قبول داریم مردم هم حق دارند که از بلاتکلیفی خسته شوند ولی پیمانکار این سد بسیار سریع در حال انجام کار است و نسبت به دیگر سدها در کشور بسیار سرعت و پیشرفت خوبی داشته ایم. به گونه یی که طی یک سال، ؟درصد کار را به سرانجام رسانده ایم.»
با میانجیگری مسوولان استانی و شهری و نیز شورای روستایی جنگلده مردم رضایت دادند چهار ماه دیگر صبر کنند تا تکلیف زندگی شان روشن شود. باید دید مسوولان چه تصمیمی دارند و دولت که پروژه یی را بدون در نظر گرفتن امکان تخصیص بودجه به تصویب رسانده و اجرا کرده است برای حل این مشکل چه خواهد کرد. پروژه یی که اگر با توجه استانداردهای روز محیط زیستی و اقتصادی کلید می خورد نه تخریب جنگل های هیرکانی را در پی داشت و نه فشار مضاعفی بر شانه های مردم روستاهای همجوار بود.
روزنامه اعتماد، شماره ۲۵۸۱ به تاریخ ۱۰/۱۰/۹۱، صفحه ۱۳ (جامعه)
□
در لینک: http://www.magiran.com/npview.asp?ID=2650403