برای امداد و نجات و کمک به زلزله زده ها همه به نحوی به یاری مناطق آسیب دیده پرداختند ! از دستگاه های متولی گرفته تا مردمی که به تنهایی و با وسیله شخصی پر از کمک های تهیه شده خطر را به جان خریده و خود را شریک آلام حادثه دیدگان کردند و به حدی این کمک رسانی ها رسید که اکثر آسیب دیدگان از قبول کمک های غذایی و حتی بعضا بهداشتی امتناع کرده و می گفتند ما داریم و به روستا های دیگر ببرید !
به صراحت و با اطمینان میتوان اذعان داشت که نقش تشکل های مردمی و NGO ها در مناطق زلزله زده ، حیاتی و غیر قابل انکار بوده است ! از همان ساعات اولیه فعالین اجتماعی در قالب گروه های امداد و نجات و مشاوره و انتقال کمک های نقدی و جنسی در کنار مردم و روستائیان حادثه دیده بودند ! و یکی از بیشماران فعال اجتماعی جوانی ایثارگر و عاشق مردم و میهن بنام دکتر امیر محمد رحمن پور بود ! دكتر امير محمد رحمن پور كوچه، عضو هيئت موسس جمعيت خيريه قلبهاي سبز روانشناس، استاد دانشگاه، نويسنده، شاعر و خيري بي باك و آسماني روز يكشنبه مورخ 29/5/91 در راه تسكين به آلام زلزله زدگان استان در اثر سانحه دلخراش تصادف در منطقه اهر به آرامش ابدي دست يافت. فعالی که سال ها برای توسعه و آبادانی ایران و به صورت گمنام تلاش کرد و جان خود را در این راه فدا کرد و به شهادت رسید !
حادثه زلزله شمال غرب کشور علیرغم هزینه های سنگین جانی و مالی ، یکبار دیگر نشان داد که ایران و میهن بزرگ و پهناورمان چه پتانسیل ها و ظرفیت های ناشناخته ای دارد که پنهان مانده است ! پتانسیلی که میتوان آن را بخشی از سرمایه اجتماعی کشور نامید . زلزله اهر ، هریس و ورزقان واقعا یک زلزله قویتر از خویش در کشور به راه انداخت و همه را به یک نقطه و آن همدلی و همنوایی ایرانیان متوجه ساخت که باید آن را به فال نیک گرفت و در مسیر توسعه میهن به کار گرفت !ا ین حادثه نشان داد سلیقه های مختلف سیاسی ، رنگ ها و تنوع قومیتی علاوه بر آنکه قادر به فاصله انداختن در بین ایرانیان نبوده بلکه موجب هم افزایی قدرت ملی هستند .و جوانی مثل دکتر رحمانپور نشان داد که راه ایثار به کشور و هم وطن همیشه باز و آغوش گرم برای عاشقان وطن و هم نوع گشوده است ! روحش شاد ! راهش مستدام !