چهار سال پیش در چنین روزی مردم شهر ورزنه، کوه سیاه را آزاد کردند. ورزنه نزدیک ترین شهر به تالاب گاوخونی است. شهرت ورزنه از آن روست که زنان این شهر از چادرهای سفید استفاده می کنند. 4 سال پیش در چنین روزهایی مردم شهر ورزنه و دوستداران محیط زیست این شهر دست به کاری بزرگ زدند و کوه سیاه، کوهی که در مجاورت تالاب گاوخونی قرار دارد و علاوه بر زیبایی ظاهری، سپری برای حفاظت از گاو خونی است را نجات دادند.
ماجرا از آن جا شروع شد که مجوز استخراج و بهره برداری از کوه سیاه در اختیار پیمانکاری خصوصی قرار گرفت و مردم محلی پس از کسب اطلاع از این قضیه اعتراضات خود را آغاز کردند. تجمع در محل کوه سیاه، تماس با رسانه های محلی و کشوری و رایزنی با مدیران و نمایندگان استان از جمله تلاشهای مردمان شهر ورزنه برای نجات کوه سیاه بود. این چنین بود که خبر تعرض به کوه سیاه که نخستین بار در اردیبهشت 87 در این وبلاگ منتشر شد موجی گسترده را به وجود آورد و در تیرماه 87 به آزادی کوه سیاه از دست طبیعت ستیزان منجر شد.
در این میان رسانه های محلی و کشوری نقش بسیار پررنگی در بازتاب اعتراضات مردم منطقه داشتند، همچنین اداره کل محیط زیست استان اصفهان و بویژه مهندس لاهیجان زاده (مدیرکل وقت) حمایت بسیار خوبی از این مساله داشت. البته در کنار همه ی این مسائل باید به نقش پر رنگ معلمی اشاره کرد که جانانه برای نجات کوه سیاه تلاش کرد. رضا خلیلی مسئول انجمن میراث ورزنه نقش بزرگی در نجات کوه سیاه داشت، بعد ها به پاس این تلاش ها او به «قهرمان تالاب های ایران» شد.
نجات کوه سیاه یکی از تجربه های موفق دوستداران محیط زیست برای نجات محیط زیست بود، تجربه ای که پس از گذشت 4 سال همچنان می تواند شورآفرین و امید بخش باشد و چراغی باشد برای فعالیت های مدنی زیست محیطی.