مجله بین المللی علوم و فناوری های محیط زیستی در ماه جاری مقاله ای را پیرامون دریاچه ی ارومیه منتشر کرده است که توسط پنج تن از پژوهشگران ایرانی از دانشگاه های تهران، خواجه نصیر و علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد نگاشته شده است.
این مقاله که مشخصات و چکیده ی آن در انتهای مطلب آمده است به بررسی سهم تغییر اقلیم در خشکسالی دریاچه پرداخته است.
پژوهشگران این مقاله از یک مدل هایدروداینامیک برای بررسی شرایط دریاچه استفاده نموده اند که با استفاده از داده هایی مانند بارندگی، تبخیر، جریانات سطحی و … اعتبارسنجی شده است. این مدل پیش بینی کرده است که سطح آب به طور مستمر کاهش خواهد داشت و دریاچه در صورت تداوم شرایط خشکسالی جاری در ده سال آینده خشک خواهد شد.
نکته ی جالب اینجا است که همانطور که پیش از بارها اشاره کرده بودم نتایج این مدل هم نشان می دهد که بهبود شرایط بارندگی باعث توقف روند خشک شدن دریاچه نمی شود. بخشی از نتایج را هم که برجسته کرده ام باید برای دوستانی که به صورت تخصصی به موضوع نگاه می کنند جالب باشد.
هنوز متن کامل مقاله را در اختیار ندارم. به محض انتشار و دسترسی بیشتر در مورد این مقاله و خصوصا روش و نتایج آن می نویسم.
درباره ی دریاچه ی ارومیه و آخرین پژوهش های منتشر شده اش اینجا بیشتر مطالعه کنید.
Abbaspour, M., A. Javid, et al. (2012). “Investigation of lake drying attributed to climate change.” International Journal of Environmental Science and Technology 9(2): 257-266.
In recent decades, climate change has been of great concern due to its effect on water level and its impact on aquatic ecosystems. Urmia Lake, the largest inland wetland in Iran, has been shrinking. There is a great concern whether it will dry up like the Aral Sea. Therefore, a hydrodynamic model has been developed to simulate the condition of Urmia Lake. The model has been validated using the known annual data on precipitation, evaporation, run off, river discharges and water level which are available for the last 35 years. Different hydrological conditions regarding lake input and output data were tested and water depth was calculated using bathymetry to predict water-level fluctuations in the future. The results predict that the water level will decrease continuously. The lake will be dried up in about 10 years if very dry conditions continue in the region. The drought speed cannot be reduced and there is no potential to develop a water-usage program. Besides, the lake water depth decrease is more slightly, applying alternate wet and dry-period conditions. In some hydrological conditions there is a good potential to consider water development projects. The sensitivity analysis of different parameters indicates that the lake is highly sensitive to river discharges, which implies that the water development project plans will disturb the lake ecosystem if implemented up to 2021 and integrated watershed management plan for the lake can change the condition by regulating the dam output.