روز جهانی کارگر یادمان شورش کارگران آمریکائی در اول ماه مه ۱۸۸۶ در شیکاگو است که هر سال در بسیاری از کشورهای جهان جشن گرفته میشود.
حزبهای کمونیست و سوسیالیست و اتحادیههای کارگری در بسیاری از کشورهای جهان این روز را با برگزاری تظاهرات و راهپیمائیهای خیابانی برگزار میکنند.
دهها سال است که به این مناسبت در این روز، در کشورهای مختلف (به استثنای ایالات متحده، کانادا و چند کشور کوچک) مراسم ویژه برگزار میشود. ایالات متحده و کانادا نخستین دوشنبه هر سپتامبر (شهریور ماه) را به عنوان «روزکارگر» برگزار میکنند.
مناسبت اول مه به عنوان روز کارگر به این لحاظ بوده است که در چهارم ماه مه سال ۱۸۸۶، و در چهارمین روز اعتصاب و تجمع کارگران آمریکایی در شهر شیکاگو،
پلیس به روی آنان آتش گشود که شماری کشته، عدهای مجروح و بعدا چهارتن نیز
اعدام شدند. کارگران اعتصابی خواستار تعدیل شرایط کار و کاهش ساعات روزانه
کار از ده ساعت به ۸ ساعت بودند. قرار بود که اول ماه مه ۱۸۸۶
در آمریکا (ایالات متحده)، کاهش ساعات کار به هشت ساعت در روز، به اجرا
درآید که چنین نشد و در نتیجه، کارگران در گوشه و کنار این کشور دست به
تظاهرات زدند و در یکهزار و دویست کارخانه و کارگاه،
اعتصاب صورت گرفت. شمار کارگران معترض شهر شیکاگو بیش از سایر شهرها و
حدود ۹۰ هزار تن بود. در چهارمین روز تظاهرات شیکاگو، کارگران اعتصابی و
هوادارانشان در «میدان بیده = Haymarket» جمع شده و از اینجا به حرکت
درآمده بودند. سخنرانان آنان بر یک گاری بزرگ سوار بودند و شعار میدادند.
پس از طی مسافتی، پلیس اطراف این گاری (چهارچرخه) را گرفت و خواست که
تظاهرکنندگان متفرق شوند که ناگهان انفجاری صورت گرفت، یک مامور پلیس کشته
شد و چند کارگر و پلیس نیز مجروح شدند. این حادثه سبب شد که پلیس
دست به تیراندازی به سوی جمعیت بزند و کشتار صورت گیرد. آمار کشتهشدگان
اعلام نشدهاست ولی اسامی انبوه مجروحان در دست است. پلیس با اعمال خشونت
موفق شد جمعیت را پراکنده سازد. در پی این حادثه، هشت تن به عنوان مسبّب
دستگیر شدند که پنج نفر از آنان کارگر مهاجر آلمانی
و یکی هم آلمانی تبعه آمریکا بود. دادگاه یکی از این دستگیرشدگان را به
۱۵ سال حبس محکوم کرد و بقیه محکوم به اعدام شدند که فرماندار ایالت
مجازات دو تن از آنان را به حبس ابد تخفیف داد. یکی از محکومان به اعدام،
پیش از اجرای حکم خودکشی کرد و چهار نفر دیگر به دار آویخته شدند.
با رسیدن اخبار مربوط به این تظاهرات، کشتار و اعدام به سایر کشورها،
در گوشه و کنار جهان مراسم یادبود برگزار و هر سال هم تکرار شد که به
تدریج اول ماه مه، روز جهانی کارگر عنوان گرفت. چون اعدامشدگان شیکاگو عمدتا آلمانی بودند، در سال ۱۹۳۳ حزب نازی آلمان روز اول ماه مه را روز ملی و تعطیل عمومی اعلام کرد.
منبع: ویکی پدیا