حامد برادران عزیز نگارنده محترم وبلاگ پیک خورشید در آخرین پست وبلاگش متنی را آورده است که طنز تلخی است از وقایعی که بر سر دریاچه ارومیه رفته است و الان هم می رود.
مطلب دیگری را هم در سبز پرس خواندم از خانم صالحی تحت عنوان “آقایان ما را در شأن پاسخ خود نمی دانند.” که شکواییه ای بود درخصوص مسئولانی که حاضر نیستند در قبال بحث احتمال حذف شدن ژئوپارک قشم از فهرست یونسکو از خود پاسخی ارائه کنند و کلن کله مبارک خود را در برف فرو برده اند و فکر می کنند بقیه هم همانگونه اند.
در خصوص بسیاری دیگری از مسائل زیست محیطی کشور هم همینگونه است. مسئولین که خلاصند. الحمد… ثابت کرده اند به هیچ چیز جز حفظ صیانت کشور! به چیز دیگری فکر نمی کنند. ولی حالا فکر می کنید چند درصد مردم اصلن به فکر اینگونه مسائل هستند؟ آیا یارانه ها و زمان پرداخت آن مهمتر است یا دریاچه ارومیه؟ آیا اگر سی و سه پل تخریب گردد کک مردم ایران هم می گزد؟ آیا اگر هوای تهران از اینی که هست هم بدتر شود آیا به جز عده ای خاص، کسی اعتراضی می کند و برایش این امر مهم است؟
متأسفم که همچنان باید دل به حال این فلات بسوزانم و حرص بخورم که چرا فلات ایران نشینان اینگونه اند؟ چرا کسی در این سرزمین مرگ زمین را درک نمی کند؟
من همچنان مجبورم که از مردم این فلات تشکر کنم.