در پی شدت گرفتن فعالیت پیمانکاران نفتی برای عبور خط لوله نفت سروستان به پالایشگاه شیراز و رسیدن این خط لوله تا پشت فنس های پارک ملی بمو، برخی گمانه زنی ها حاکی است به زودی ادامه عملیات خط لوله نفت از داخل پارک ملی بمو و از کنار حیاتی ترین چشمه پارک موسوم به چشمه آب بز آغاز خواهد شد. در همین حال یکی از فعالان محیط زیست استان فارس و مدیر موسسه ۱۳ فرودین خواستار مداخله سازمان بازرسی کل کشور،دیوان محاسبات و مجلس شورای اسلامی به مسئله ورود نفتی ها به پارک ملی بمو شد.
علی اکبر کاظمینی ،مدیر موسسه ۱۳ فرودین در گفت وگو با سبزپرس گفت: پارک ملی بمو با قدمت نیم قرن حفاظت از قدیمی ترین پارکهای ملی کشور است. موقعیت مکانی این پارک در مجاورت کلان شهر شیراز و محور گردشگری شیراز – تخت جمشید امتیاز ویژه ای برای استان فارس و شهر شیراز و ورزقان است . اما علی رغم توسعه بی رویه در سالیان گذشته که منجر به تغییر کاربری زیست بوم و کاهش تنوع زیستی و تخریب چشم اندازهای طبیعی در سطح استان فارس شده پارک ملی بمو به صورت یک نمونه برجسته اکوسیستم طبیعی نسبتا بکر باقی مانده است.
به گفته او استان فارس با ۲۴۰۰ گونه گیاهی و پارک ملی بمو با ۶۲۰ گونه گیاهی در همین وسعت کم منحصر به فرد است که ۳۰ گونه آن بومی و اندمیک است. این پارک با داشتن گونه های جانوری زیادی از جمله پلنگ آهو پازن، قوچ و میش شیراز، کفتار، گرگ، روباه ، خرگوش و … و همچنین بیش از ۵۰ گونه پرنده کلکسیونی از تنوع زیستی بالا دارد.
این فعال محیط یست می افزاید: متاسفانه سال گذشته مجوز تاسیس پالایشگاه دوم در پارک ملی بمو صادر شده و به تبع آن عبور خط لوله نفت از قلب زیستگاههای بمو بر خلاف ضوابط و دستورالعمل های محیط زیستی است.
او می افزاید : در حالی که شهر زرقان بر طبق تحقیقات دانشگاه شیراز آلودگی بالایی دارد و دشت زرقان به علت قرار گرفتن در بین کوهها بیش از نیمی از سال دارای وضعیت وارونگی دما یا اینورژن است هرگونه ساخت صنایع آلاینده در این محدوده خیانت به کودکان و زیست مندان پارک ملی بمو است.
کاظمینی می افزاید: از سمت شرق شهر زرقان و غرب پارک ملی بمو از تنگه آب بز خط لوله نفت با عبور از باغات انگور و تخریب شیب ها و دامنه ها بدون اجازه صاحبان باغ ها به پشت فنس پارک ملی بمو رسیده است در حالی که چشمه آب بز که در بدترین شرایط خشکسالی آب دارد و آبشخور قوچ و میش و پازن ها است در آستانه نابودی قرار گفته است. از سمت شرق پارک ملی بمو هم در منطقه بند امیر در محلی به نام شول قسمتی دیگر از این خط لوله در پشت فنس پارک ملی بمو توقف کرده و اماده است که با آمدن مسئولی در منطقه و توجیه ایشان که لابد این خط لوله داخل پارک ملی بمو می تواند هزاران شغل ایجاد کند مجوز ان صادر شود و خط لوله نفت را عبور دهند و تیر خلاص را بر پیکر پارک بمو بزنند.
این همه اصرار برای عبور خط لوله از داخل پارک برای چیست؟
وی می گوید: چرا وقتی خط لوله میعانات گازی را از بیرون پارک توانستند عبور دهند حالا اصرار دارند که خط لوله نفت حتما از داخل پارک عبور داده شود ؟ ایا این اقدام برای این نیست تا زمینه برای ساخت پالایشگاه و عبور سایر خطوط لوله انتقال فراهم شود و گرنه از همان مسیر قبلی میعانات گازی این یکی را هم عبور می دادند.
کاظمینی تصریح کرد: اگر انجام برخی اقدامات در پارک های ملی ممنوع است خب دیگر نیازی به این همه تعلل نیست اما عجیب است که محیط زیست استان با وجود صراحت قانون نظر نهایی اش را قاطعانه اعلام نمی کند و انگار منتظر هستند تا سازمان تصمیم بگیرد که امیدی هم به سازمان محیط زیست نداریم.
این فعال محیط زیست خاطر نشان کرد: در تاریخ ۲۲/۴/۹۱ مدیر کل محیط زیست استان فارس در مصاحبه با خبرگزاری فارس که در روزنامه خبر جنوب چاپ شد می گوید که در توافقات صورت گرفته سال گذشته رییس سازمان با مسئولان استانی و وزارت نفت قرار بر این است که خط نفت از پارک ملی بمو با مجوز کمیسیون زیر بنایی دولت از محلی که کمترین آسیب را به پارک برساند عبور کند و جالب اینجاست که در کمیسیون زیر بنایی دولت کسانی می خواهند از پارک ملی بمو دفاع کنند که خود عامل بوجود آورنده این مشکل بودند و قبلا در دفاع از تاریخچه و پالایشگاه سخن ها گفته اند انگار نه انگار که آنها متولی محیط زیست کشور هستند .
او می گوید: محیط زیست فارس در سالهای اخیر به شدت آسیب دیده است شاید به این علت که چیزهای دیگری بر حفظ محیط زیست تقدم پیدا کرده است.
کاظمینی افزود: امیدوارم همانطور که در سال گذشته دیوان محاسبات از سازمان محیط زیست در مورد مجوز پالایشگاه دوم در کنار پارک ملی بمو توضیح خواست مجددا سازمان بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات و فراکسیون محیط زیست مجلس ضمن تحقیق و تفحص در این مورد اجازه ندهند که کسی زندگی و سلامت و جان مردم و منابع ملی و زیستی کشور را فدای منافع کوتاه مدت کند .