در هفته گذشته که مصادف بود با عاشورای حسینی، طبق معمول سنتهای همیشگی، خون و خون بازی و کشت و کشتار فجیعانه با انواع گوسفند و گاو و گوساله و شتر در خیابان و در ملاء عام و در جوار کودکان به وفور و به نحو احسن انجام گردید. نمونه گزارشهای آن را هم در انواع و اقسام فیلمها و عکسهای موبایلی می توانستید ملاحظه بفرمایید.
پس از آن این گزارش از تبریز هم قابل بحث است. چرا و چگونه می شود که انسان یکدفعه به یک جانی بالفطره تبدیل می شود و حیوانات مخلوق خداوند را به گونه ای بس ناجوانمردانه سر به نیست می کند؟
ناگهان به ذهنم رسید که نه بابا این منم که اشتباه می کنم نه این مردم فکور و فهیم و ……! چرا خب معلومه مردمی که با شور هر چه تمامتر پای اعدامهای انسانها (حتی گناهکاران و جانیان بالفطره) می ایستند و به راحتی آب خوردن و با تشویق به تماشای اینگونه مراسم می پردازند دیدن خونریزی و کشتارهای حیوانی که دیگر اصلن مهم نیست. حالا سگ و گربه را هم اعدام می کنند. چه خواهد شد؟ ما هستیم و دیگران هم هستند و ما می خوریم و زندگی می کنیم. فقط زندگی می کنیم ولی فکر نمی کنیم. هیچ وقت یاد نگرفته این که فکر کنیم.
پ.ن: ورود دستگاه قضا به “سگ کشی” در تبریز