روز چهارم مهر که مصادف با روز جهانی کوه های پاک بود به مناسبت هفته دفاع مقدس گروه کوهنوردی سازمان جنگلها ومراتع عازم دماوند شد.گروهی که علیرغم همه نارسائی ها وکمبودها، هیچوقت برنامه هفتگی خود درصعود به ارتفاعات را تعطیل نمیکند.برخی سازمانها ، ارگانها ونهادها همانند سایپا ، ایران خودرو، مس کرمان، نفت و.. به بهای مطرح شدن در سطوح ملی مبالغ هنگفتی صرف هزینه تیم های خود میکنند . صرف هزینه های همایش ها و جشنواره ها در سازمان جنگلها و مراتع گر چه امری رایج بوده اما بنظر میرسد خروجی این صعودها جدا از بحث تبلیغی برای سازمان جنگلها ومراتع سلامت روحی وجسمی را برای کوهنوردان بدنبال داشته که این خروجی برای همایش ها و جشنواره ها خیلی محسوس نمیباشد.
طی سالهای اخیر بی توجهی اعتباری به دفاتر مهم که شاهرگ حیاتی سازمان محسوب میشوند از کسی پوشیده نیست و تنها گروه فعال ورزشی این سازمان نیز از این بی توجهی بی نصیب نمانده و کار به جائی رسیده که هر کوهنورد بایستی برای تدارکات صعود بخشی از هزینه ها را تقبل نماید. شرایط سرد ارتفاعاتی چون سبلان ، دماوند،زرد کوه،دنا ودیگر کوه ها، ایجاب مینماید که هر کوهنورد امکانات والبسه مناسب داشته باشد که این موضوع علیرغم آمادگی جسمانی کوهنوردان سازمان فراهم نمیباشد.کارمندانی که از شرایط حرفه ای کوهنوردی بدور بوده ولی همپای دیگر کوهنوردان به صعودهای درون وبرون کشوری میپردازند.مشکل در بخش های اداری به نحوی دیگر قابل بیان است وآن هم عدم شراکت مدیران تصمیم گیر درتیم ها و عدم پرداخت هزینه ها میباشد.به بیانی دیگر اگر هر یک از مدیران رده بالا عضو هر گروه ورزشی باشند شرایط برای آن گروه یا تیم جهت تجهیز فراهم خواهد شد ودر غیر اینصورت میشود این که میبینیم. مثال دیگر در این بی توجهی سازمان و وزارت خانه جهاد کشاورزی ، بحث نخبگی کارشناسان این مجموعه ها بوده که علیرغم شکل گیری بنیاد نخبگان و ارائه تسهیلات و امکانات در خور به این قشر ، اما هنوز پس از گذشت سالها پیگیری از سوی 15 نفر کارشناس که شرایط نخبگی را دارا میباشند این عضویت از سوی سازمان جنگلها ومراتع صورت نپذیرفته است.اگر یکی از مدیران رده بالا شرایط نخبگی را دارا بود شاید این تعداد معدود کارشناس نیز عضو بنیاد نخبگان میشدند.
در این صعود با دو گروه کوهنوردان برون مرزی همنورد بودیم که از کشورهای چک ولهستان آمده بودند.
همراهان این صعود:کاوه کاشفی،عسکر علیزاده،علی جعفر زاده،مراد حسین میرزائی،سید علی خوش، اکبر آقائی،علی حسین دهقان،محمد حسین غفاریان،حمیدرضا عربی،مسعودشیشه گران وعلی پهلوانی
در مورد اهمیت حفاظت از یک سمبل ملی بنام دماوند(با ارتفاع 5670 متر) که از سوی سازمان حفاظت محیط زیست ارتفاع بالای 4500 متری آن بعنوان “اثر طبیعی ملی” و از سوی میراث فرهنگی ارتفاع بالای 3300 متر بعنوان میراث فرهنگی به ثبت رسیده و دوست عزیزم عباس محمدی به درستی به اهمیت آن پرداخته در پستی دیگر مطالبی خواهم نوشت.مطالبی که به ضرورت قرق وحفاظت کامل دماوند توسط چند وزارت وسازمان خواهد پرداخت تا از چشم معدن کاوها و گله های دام و شکارچی ها و هر چشم ناپاکی مصون بماند.