جهت اطلاع رسانی
فاصله ی جاده شهرداری بهشهر به شمالی ترین قسمت میانکاله حدود 18/5 کیلومتر طول دارد که یک شخص باید 8 کیلومتر سواره و همچنین 10/5 کیلومتر پیاده روی کرده تا به دریا برسد صرف نظر از هزینه ی احداث پل و مشکلات زیست محیطی وبسیاری از مشکلات دیگر که بارها و بارها اعلام شده …. اما بزرگراه جدید بهشهر به میانکاله که از کنار راه آهن میگذرد و به بندر رسیده و از انجا به سمت شرق یعنی میانکاله میرود تنها 29/5 کیلومتر از بهشهر فاصله داشته و شخص را به مقصد میرساند .البته اگر هدف دیدن دریا و استفاده از ساحل میانکاله باشد نه افزایش قیمت زمینهای 50 هکتاری اقایانی گمنام که جاده مورد نظر از میان آن میگذرد .
در ضمن اشخاصی که تا ابتدای پل مورد نظر پیش میروند برای رفتن به میانکاله و دریا می بایست ده و نیم کیلومتر را پیاه بروند تا اول از تالاب بعد از منطقه ای با درجه حفاظتی بالا به نام میانکاله صحرا و دوباره قطع تالاب در قسمتی که بیساری از پرنده های باز مانده از مهاجرت در ان زیستگاه ابی زندگی میکنند و برای اخرین بار شاخه شمالی را به دو نیم تبدیل کرده و در زمینهای اشخاصی خاص به دریا میرسند .
سوال دیگر این است که وقتی مردم حومه به ابتدای پل میرسند راهی جز پارک کردن اتومبیلهای خود ندارندمساحت قابل توجهی از فضای اطراف پل که به اصطلاح زیست محیطی اکو تن نامیده میشود تبدیل به پارکینگ خواهد شد .
بعد از سوت و کف برای افتتاح این طرح اشتغال زا که قرار است به قول دوستانی تمامی مشکلات منطقه و بهشهر را به یکباره حل کند ایا گرگان -کردکوی- بندرگز و شهرهای دیگر حق ندارند از این ساحل که از داشتن آن محروم هستند استفاده کنند. آن زمان به این دوستان چه جوابی باید داد ؟؟؟
حال آیا باید اصرار کرد که جاده ای و یا پلی را از روی تالاب بکشیم که به صورت روشن از هم اکنون میتوان مشکلات آن را دید ؟
