خیلی ها در جنگل های شمال ایران جاده می سازند.
– وزارت
راه، برای ارتباط بین شهرها(مثل بزرگ راه ها و جاده هایی چون مسیر معروف شاهرود به
علی آباد یا همان جنگل ابر)
–
اداره راه برای ارتباط روستاها با شهرها و با یکدیگر
–
صدا و سیما(و فرودگاه ها)، برای دسترسی به دکل های نصب شده
–
نظامی ها، برای دسترسی به مناطق در اختیار خود
–
معدن کاوان، برای اکتشاف و استحصال!
–
شرکت گاز، برای گاز رسانی و نگهداری لوله ها
–
شرکت نفت، به شرح فوق
– کشاورزان(زارعان،
زنبور داران، مرغدارها، گاودارها، ماهی چال دارها و…) برای دسترسی به مزرعه و کارگاه
خود
و
بالاخره (و به ویژه) به این کلکسیون اضافه کنید:
–
جنگلبانی، برای اجرای طرح های جنگلداری
پرسش
یک: این ها چند کیلومتر جاده در جنگل های شمال احداث کرده و چقدر از سطح جنگل کم
کرده اند؟
پرسش
دو: این جاده ها، چه فایده و چه زیان هایی برای جنگل داشته و دارد؟
پاسخ
مفصل است.
پاسخ
یک – اعلام میزان دقیق جاده ها با نوع و مشخصات آن با مسئولان سازمان جنگل هاست.
برآوردها حاکی از این است که طول جاده های احداث شده در حوزه های جنگلی شمال
ایران، از ده هزار کیلومتر هم بیشتر است! دست کم سطحی معادل 1500 تا 2000 هکتار.(شصت،
هفتاد درصدش مربوط به طرح های جنگلداری است).
پاسخ
دو- در مورد فایده این جاده ها بدیهی است که برای توسعه، تولید، رفاه و امنیت لازم
است – حتی در جنگل ها- جاده احداث شود. اما به شرط آن که هم واقعا” ضرورت
داشته باشد و هم ضوابط و استاندارد احداث جاده در جنگل رعایت شود.
اما
در مورد زیان ها: در این مورد حرف بسیار است، و در این جا فقط به دو نکته اشاره می
شود.
الف-
مناطق زیادی از جنگل های شمال استعداد لغزش و رانش را دارد و احداث جاده (و همین
طور حفر کانال برای لوله های گاز و مواد نفتی) در این مناطق سبب تحریک بیشتر دامنه
شده و لغزش را تشدید می کند(این دفعه اگر به شمال تشریف می برید لطفا” دقت
کنید برای جلوگیری از حرکت زمین در کنار جاده های اصلی و آسفالته چه دیواره هایی
ساخته اند). برای همین، خط قرمزهای زمین شناسی در موارد فوق باید رعایت شود و گرنه
فاجعه اتفاق می افتد! (که بعضا” اتفاق هم افتاده)!
دو- عرصه
های جنگلی شمال شیب داراست. در این عرصه ها، مثل شبکه رگ ها و مویرگ ها، یک زهکش
طبیعی برای هدایت آب وجود دارد. احداث جاده، این زهکش ها را قطع می کند و اگر اصول
فنی آن رعایت نشود و مخصوصا” به تعداد لازم آبراهه احداث نشود؛ روان آب به
طور نامتناسب روان شده و رگ های جنگل را می ترکاند! این پدیده سبب تغییر در آبراهه
طبیعی شده و با کندن حاشیه دره و حمل سنگ و خاک نهایتا” سبب بروز سیل می شود.
…
ادامه دارد.
…