به
اتفاق همکاران، از مرتع شرق گردنه گدوک بازدید می کردیم(از تهران به سمت شمال، دست
راست). فکرش را هم نمی کردیم که در همان دره اول با چنین پوشش گیاهی غنی برخورد
کنیم. از گیاهان علفی کف عرصه و آویشن گرفته تا بوته ها و درختچه ها و حتی تک درخت
های ارس و بلوط!
بحث
بر سر نامگذاری این عرصه ها و کاربری و مدیریت آن بود که نگاه ها به نکته دیگری
جلب شد. کیسه های پلاستیکی که بر شاخه درختان و درختچه ها گیر کرده و در باد می
رقصیدند!
یک
نفر گناه را به گردن افرادی انداخت که هرجا جاده و منظره ای می بینند، وارد شده و
اتراق می کنند و همان جا زباله تولید می کنند! بعد که تل زباله مشاهده شد و معلوم
شد زباله ها را احتمالا”با وانت آورده و در دره می ریزند متهم تغییر کرد و
انگشت اشاره سمت مغازه ها و دکه های اطراف گردنه چرخید! البته فرقی به حال طبیعت
نمی کند.
زباله دانی؛ در سرشاخه رودخانه تالار!؟ ارتفاع 2300 متری از سطح دریا!؟ وسط مرتع!؟
این دیگر خیلی ناجوانمردی است.
…