به گزارش ایسنا، عبدالمجید ارفعی که حدود ۴۰ روز گذشته به ویروس کرونا مبتلا شد به دلیل بدتر شدن حالش و افت اکسیژن خون، از دوم تا ۲۶ آبان در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان مسیح دانشوری تهران بستری بود که خوشبختانه با بهتر شدن حالش از بیمارستان مرخص شد.
سورنا ارفعی – فرزند عبدالمجید ارفعی – در گفتوگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه دکتر عبدالمجید ارفعی بعد از بازگشت از بیمارستان در مسیر بهبودی قرار دارد، اظهار کرد: سطح اکسیژن خون در حدود ۹۰ است و اکنون با کمک دستگاه «بای پپ» سطح اکسیژن بالاتر رفته و تا کنون روی این عدد ثابت است.
او از برنامهریزیهای دوباره این متخصص زبانهای باستانی که بخش زیادی از عمر خود را برای بررسی الواح هخامنشی گذاشته است، برای فعالیت در این زمینه خبر میدهد و میافزاید: بر اساس برنامهریزیها و صحبتهای انجامشده قرار است با همکاری مدیر کل موزه ملی ایران و رییس فرهنگستان هنر، عبدالمجید ارفعی فعالیت دوباره خود برای بررسی الواح هخامنشی بازگشت دادهشده به کشور را از سر بگیرد.
عبدالمجید ارفعی نیز در صحبت کوتاهی با خبرنگار ایسنا، بار دیگر از فعالیتِ کادر درمان در کشور و به خصوص بیمارستان مسیح دانشوری برای تلاشهایی که برای نجات مردم انجام میدهند، قدردانی کرد.
او گفت: «باز هم و باز هم و باز هم از کادر بیمارستانی مسیح دانشوری و همه استادان و دکتران بیمارستانها سپاسگزارم که به بهترین نحو به بیماران رسیدگی میکنند، این وظیفه اصلی من است که از همه تشکر کنم، به خصوص دکتر فرزانگان و همکاران وی و پرستارانی که در بخش وی در بیمارستان مسیح دانشوری کار میکنند.»
عبدالمجید ارفعی متولد ۹ شهریور ۱۳۱۸ در کوه گنو در بندرعباس و اصالتا اهل اوز در استان فارس است. او پژوهشگر و متخصص زبانهای باستانی اکدی و ایلامی، ایلامشناس و از آخرین مترجمان بازمانده خط میخی ایلامی در جهان و از مهمترین کتیبهخوانان ایرانی است. برخی از لوحهای گلی تخت جمشید با تلاش ارفعی ترجمه شده است. او نخستین مترجم استوانه کوروش از زبان اصلی بابلینو به فارسی است. ارفعی در سال ۱۳۹۴ جایزه سرو ایرانی در زمینه میراث فرهنگی را به عنوان یک عمر کوشش فرهنگی دریافت کرد.
عبدالمجید ارفعی پیش از بیماری نیز در محل فرهنگستان هنر به عنوان پژوهشگر آزاد مشغول مطالعه و پژوهش روی گلنوشتههای بارو و خزانه تخت جمشید بود.
صدای عبدالمجید ارفعی برای تشکر از کادر درمان در گفتوگو با خبرنگار ایسنا
انتهای پیام