به گزارش ایسنا، این مطلب بخشی از نوشتار علیرضا زمانی خرقانی، کارشناس گردشگری و مدیر یک سازمان مردم‌نهاد گردشگری است که در اختیار این خبرگزاری قرار داده است. یادداشت او اشاره‌ای کلی دارد به وضعیت صنعت گردشگری پس از یک سال رکود کامل که حمایت‌های چندان کارساز و حیات‌بخشی را دریافت نکرده و ورشکستگی، تعطیلی و بیکاری محصول آن بوده است.
زمانی معتقد است: راه‌حل خروج از بحران گردشگری در دست بازیگران اصلی گردشگری است و تغییر از درون نظام گردشگری باید اتفاق افتد.
این کارشناس گردشگری با برداشت از یک داستان، نوشته است: در عصر یخبندان که همه موجودات درحال انقراض بودند، خارپشت‌ها وخامت اوضاع را دریافتند و تصمیم گرفتند دورهم جمع شوند و به این ترتیب خود را حفظ کنند. ولی خارهای‌شان یکدیگر را زخمی می‌کرد با این‌که وقتی نزدیک‌تر بودند گرم‌تر می‌شدند ولی تصمیم گرفتند از کنار هم دور شوند ولی با این وضع از سرما یخ زده و می‌مردند. از این‌رو مجبور بودند برگزینند یا خارهای دوستان را تحمل کنند و یا نسل‌شان از روی زمین محو شود.
دریافتند که بازگردند و گردهم آیند. آموختند که با زخم‌های کوچکی که از همزیستی بسیار نزدیک با دیگران به‌وجود می‌آید کنار بیایند و زندگی کنند، چون گرمای وجود آن‌ها مهم‌تر است و این چنین توانستند زنده بمانند.
این روزها اوضاع حوزه گردشگری در فصل یخبندانِ کرونایی بسیار شبیه دوره انقراض موجودات در عصر یخبندان است، یا باید همچون ماه‌های گذشته با مقصر دانستن یکدیگر ادامه دهیم، همانند اسب‌های گاری که در سربالایی به گمان این‌که دیگری کوتاهی می‌کند همدیگر را گاز می‌گیرند، یا باید تمام ذی‌نفعان گردشگری کشور اعم از بخش‌های خصوصی، دولتی، سمن‌ها و جوامع دانشگاهی از تجربه‌های کشورهای شرق آسیا پس از بحران سونامی (مشارکت مراکز اقامتی، پذیرایی، تورگردانی و حمل و نقل و سایر فعالان گردشگری) درس بگیرند و در یک معادله بُرد ـ بُرد، همسو (alignment) و همگرا شوند و به بقا امیدوار باشند.
امروزه دیگر به win- win بسنده نمی‌شود، بلکه happy-happy مورد انتظار است؛ یعنی علاوه بر نفع مالی رضایت غیرمادی جایگزینِ بُرد ـ بُرد شده است.
این کارشناس گردشگری در این‌باره بیشتر توضیح می‌دهد: رضایت یا (happy-happy) آخرین بخش ارتباط موثر است که بعد از مرحله بُرد ـ بُرد تعریف می‌شود، مرحله‌ای که بیشتر جنبه مادی و انتفاعی دارد. اما دورانی که در آن به سر می‌بریم، زمان خوبی برای چرتکه انداختن نیست. ممکن است شرکت‌هایی در مقایسه با دیگران وضعیت بهتری داشته باشند، بهتر است آن‌ها با مجموعه‌هایی که درحال ضرردهی هستند هم‌افزایی داشته باشند و در کنار یکدیگر با تعریف پروژه‌ای بلندمدت روی فرمول happy-happy پیش بروند تا از این مرحله عبور کنیم.
انتهای پیام