او هم مادر است … عاشقانه فرزندش را دوست دارد و دلش می‌خواهد مثل ما … مثل هر پدر و مادری؛ در برابر فرزندش شرمگین نشده و غذایی درخور برایش فراهم آورد؛ همان غذایی که شکارچیان آن را با اسلحه های گرانقیمت خود نشانه رفته و نامش را حذف جانداران پیر از گله یا جامعه وحوش می‌نامند و یادشان رفته است که با این کار چگونه زنجیره حیات را مختل می‌کنند …
افزون بر آن، در حالی که شاید شمار یوزهای آسیایی باقیمانده در جهان که جملگی در ایران زیست می‌کنند، به هفتاد قلاده هم نرسد، خبر می‌رسد که ۳۱ یوزپلنگ را در طول ۲۲ سال گذشته از دست داده‌ایم!
ما باید یاد بگیریم که با حیوانات هم به گونه‌ای رفتار کنیم که انتظار داریم با هر انسان رفتار شود … اینگونه است که هر ایرانی می‌تواند یک محیط بان و یک ایران بان باشد و بماند …
شاید از این منظر، تلاش ما برای حضور یوزپلنگ آسیایی در آوردگاهی جهانی به نام برزیل ۲۰۱۴، بهتر درک شود و همراهان بیشتری بیابد.
در همین باره:
– کفاشیان: مردم از فیفا درخواست کنند!